Διαφορά μεταξύ τακτικής Γραμματικής και Γραμματικής χωρίς Περιεχόμενο

Η γραμματική σημαίνει κάτι πολύ διαφορετικό από τους γλωσσολόγους και τους προγραμματιστές υπολογιστών από ό, τι κάνει στους περισσότερους ανθρώπους. Ενώ οι περισσότεροι από εμάς σκέφτονται τη γραμματική ως σύνολο κανόνων εθιμοτυπίας για κοινωνικά αποδεκτή χρήση γλωσσών, οι γλωσσολόγοι και οι προγραμματιστές θεωρούν τη γραμματική ως κάτι πολύ ισχυρότερο: Το σύνολο κανόνων που μπορεί να δημιουργήσει οποιεσδήποτε και όλες τις πιθανές εκφράσεις σε μια δεδομένη πραγματική ή τεχνητή γλώσσα ή θραύσμα μιας γλώσσας. Οι κανονικές γραμματικές και οι ελεύθερες γραμματικές είναι οι δύο λογικά δυνατοί τύποι γραμματικής και διαφέρουν ο ένας από τον άλλο στους τύπους κανόνων που επιτρέπουν και στους τύπους εκφράσεων που μπορούν να παράγουν.

Ο γλωσσολόγος Noam Chomsky ανέπτυξε τις έννοιες των ελεύθερων και τακτικών γραμματισμών στο έργο του του 1959 «Σε ορισμένες τυπικές ιδιότητες των γραμματικών». Υποστηρίζει την ύπαρξη αρκετών βασικών τύπων γραμματικής, οι οποίοι διαφέρουν μεταξύ τους όσον αφορά την πολυπλοκότητα των γλωσσικών εκφράσεων που μπορούν να παράγουν. Οι κανονικές γραμματικές είναι απλούστερες και λιγότερο παραγωγικές από τις ελεύθερες γραμματικές.

Η διαφορά μεταξύ των κανόνων

Οι τακτικές και οι ελεύθερες γραμματικές διαφέρουν από τους τύπους κανόνων που επιτρέπουν. Οι κανόνες των ελεύθερων γραμμικών γραμματικών επιτρέπουν πιθανές προτάσεις ως συνδυασμούς μη σχετικών μεμονωμένων λέξεων (τις οποίες ο Chomsky ονομάζει "τερματικά") και ομάδες λέξεων (φράσεις ή τι λέει ο Chomsky ως "μη τερματικά"). Οι γραμματικές χωρίς περιεχόμενο επιτρέπουν μεμονωμένες λέξεις και φράσεις με οποιαδήποτε σειρά και επιτρέπουν προτάσεις με οποιοδήποτε αριθμό μεμονωμένων λέξεων και φράσεων. Οι κανονικές γραμματικές, από την άλλη πλευρά, επιτρέπουν μόνο μεμονωμένες λέξεις μαζί με μία φράση ανά πρόταση. Επιπλέον, οι φράσεις στις κανονικές γραμματικές πρέπει να εμφανίζονται στην ίδια θέση σε κάθε πρόταση ή φράση που παράγεται από τη γραμματική. Δομές

Επειδή οι γραμματικές χωρίς περιεχόμενο επιτρέπουν μια ευρύτερη από κανόνες κανονικής γραμματικής, μπορούν να παράγουν ένα ευρύτερο φάσμα δομών από τις κανονικές γραμματικές. Για παράδειγμα, μπορούν να περιλαμβάνουν διάφορες πιθανές δομές φράσεων, όπως "ένα κορίτσι από την πόλη με προβλήματα χρημάτων" (εδώ, οι δομές θα ποικίλουν ανάλογα με το αν "με προβλήματα χρημάτων" περιγράφει την πόλη ή το κορίτσι). Οι τακτικές γραμματικές δεν μπορούν να κάνουν αυτό. Αντίθετα, μπορούν να παράγουν μόνο απλές εκφράσεις που αποτελούνται από χορδές απλών, δομικά ανεξάρτητων λέξεων και πιθανώς από μία μεγαλύτερη φράση (όπως "πολύ, πολύ έξυπνοι άνθρωποι"). Χρήσεις

Οι γραμματικές χωρίς περιθώρια χρησιμοποιούνται στην επεξεργασία της φυσικής γλώσσας για να δημιουργούν και να αναλύουν τα γλωσσικά δεδομένα επειδή μπορούν να συλλάβουν πολλά από τα καθοριστικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης γλώσσας, όπως το δυναμικό τους για άπειρες αναδρομικές δομές. Οι κανονικές γραμματικές, οι οποίες παράγουν μόνο ένα υποσύνολο των εκφράσεων των ελεύθερων γραμμών, χρησιμοποιούνται επίσης για την επεξεργασία της φυσικής γλώσσας. Ωστόσο, μπορούν μόνο να αναπαράγουν ή να επεξεργάζονται σύντομες και γραμματικά απλές γλωσσικές εκφράσεις, όπως οι σύντομες εκφράσεις που συνήθως απαντώνται στο άτυπο διάλογο.