Φωτογραφική Ασημένια Ανάκτηση

Η ανάπτυξη οποιουδήποτε τύπου φωτογραφικού φιλμ - 35mm, ακτίνων Χ, κλπ .-- αφήνει εναποθέσεις αργύρου στον σταθεροποιητή κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας. Αν χυθεί κάτω από μια αποστράγγιση και στο σύστημα νερού, το ασήμι μπορεί να γίνει τοξικό για την άγρια ​​φύση και το περιβάλλον. Οι φωτογράφοι και οι τεχνικοί ανάπτυξης φωτογραφικών μηχανών πρέπει να απορρίπτουν το χρησιμοποιημένο σταθεροποιητή με περιβαλλοντικά ασφαλείς τρόπους. Ένας τρόπος είναι να ανακτήσει το ασήμι που κατατέθηκε στα χημικά κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας.

Ασημένια χρήσεις στη φωτογραφία

Το 1727, J.H. Ο Schultze παρατήρησε ότι ένα μίγμα νιτρικού αργύρου και κιμωλίας αντιδρούν στο φως. το μείγμα σκουραίνει όταν εκτίθεται στο φως. Το 1824, οι πρώτες ημι-μόνιμες εικόνες αποκτήθηκαν από τον γάλλο φυσικό, Nicéphore Niepce, σε γυαλί επικαλυμμένο με άλατα αργύρου σε πίσσα. Έκτοτε, διαφορετικές μορφές και τύποι αργύρου έχουν χρησιμοποιηθεί σε φωτογραφικά γαλακτώματα. Η ευαισθησία και η αντιδραστικότητα του φωτός τον καθιστούν ιδανικό για τη λήψη εικόνων.

Ανάκτηση αργύρου - Κατά τη διαδικασία ανάπτυξης, το φιλμ ή το φωτογραφικό χαρτί βυθίζεται σε μια σειρά χημικών λύσεων. Τα χημικά διαλύματα αντιδρούν με το ασήμι και δημιουργούν τις εικόνες στην ταινία. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας στερέωσης, αφαιρείται ακατέργαστο ασήμι από την μεμβράνη, αναστέλλοντας την ανάπτυξη της εικόνας και στερεώνοντάς την μόνιμα στο φιλμ. Το ασήμι που αφαιρείται από την μεμβράνη συνδέεται με τις χημικές ουσίες στερέωσης και πρέπει να αφαιρεθεί πριν να διατεθούν τα χημικά. Χώροι όπως εργαστήρια ανάπτυξης φωτογραφιών, νοσοκομεία με μηχανές ακτίνων Χ, σχολεία φωτογραφίας και φωτογράφοι με σκοτεινά δωμάτια παράγουν μεγάλες ποσότητες χρησιμοποιημένου σταθεροποιητή για την ανάκτηση αργύρου.

Πώς ανακτάται το ασήμι

Για να ανακτήσει το ασήμι, αντλείται μέσω συστήματος κασέτας που εκχυλίζει το ασήμι από τη χημική ουσία. Υπάρχουν δύο τύποι συστημάτων που αναπτύσσουν φιλμ: ανάπτυξη δίσκων (ή χεριών) και ανάπτυξη μηχανών. Οι δύο τύποι αναπτυσσόμενων συστημάτων έχουν διαφορετικές μεθόδους ανάκτησης αργύρου. Στο σύστημα συρταριού, ο σταθεροποιητής αντλείται σε ένα δοχείο με σύστημα κασέτας. Στην ανάπτυξη του μηχανήματος, ο σταθεροποιητής μπορεί να αντληθεί μέσω δύο ή και τριών συστημάτων κασέτας για να φιλτράρει το ασήμι. Το αργύρου που συλλέγεται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανάκτησης μπορεί να ανακυκλωθεί και να χρησιμοποιηθεί σε κοσμήματα, ηλεκτρονικά εξαρτήματα, ιατρικά αναλώσιμα και άλλα είδη αργύρου.

Αξία της ανάκτησης αργύρου

Το ασήμι είναι ένα φυσικό στοιχείο που βρίσκεται στο μετάλλευμα, συχνά με άλλα στοιχεία. Το ασήμι είναι ένα πολύτιμο υλικό που έχει χρησιμοποιηθεί για νομίσματα, κοσμήματα και για ηλεκτρονικούς και ιατρικούς σκοπούς. Ωστόσο, από το 1951, η παγκόσμια κατανάλωση αργύρου υπερέβη το ποσό που εξάγεται από το μεταλλεύμα. Το ανακυκλωμένο ασήμι μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί σε προϊόντα, υλικά και εξαρτήματα που κατασκευάζονται από ασήμι. Τα εργαστήρια ανάπτυξης φωτογραφιών, τα εργαστήρια ακτίνων Χ και κάθε ανάπτυξη φωτογραφιών που χρησιμοποιεί και φιλτράρει μεγάλα ποσά σταθεροποιητή μπορεί να πουλήσει το ανακτήσιμο ασήμι για μικρά κέρδη.

Περιβαλλοντικά θέματα

Η ανάκτηση φωτογραφικού αργύρου από το χρησιμοποιημένο σταθεροποιητή όχι μόνο παράγει ασήμι που μπορεί να ανακυκλωθεί και να επαναχρησιμοποιηθεί, προστατεύει επίσης το περιβάλλον. Ο μη φιλτραρισμένος σταθεροποιητής που χύνεται κάτω από την αποχέτευση εισέρχεται στο σύστημα αποχέτευσης. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας καθαρισμού, όπου το νερό διηθείται και οι ακαθαρσίες απομακρύνονται, ο άργυρος εξάγεται και, μαζί με άλλα απόβλητα που απομακρύνονται από το νερό, τοποθετείται σε χώρο υγειονομικής ταφής. Οι αποθέσεις αργύρου μπορούν στη συνέχεια να απορροφηθούν στο έδαφος και να εισέλθουν σε γλυκό νερό, ενδεχομένως να βλάψουν τα φυτά και την άγρια ​​φύση