Η διαφορά μεταξύ GPS και GPRS

GPS και GPRS είναι δύο ξεχωριστές και ανεξέλεγκτες τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται στο κινητό τηλέφωνο μεταξύ άλλων συσκευών. Το GPS είναι ένα σύστημα πλοήγησης που χρησιμοποιεί δορυφόρους για να εντοπίσει την τοποθεσία του ακουστικού. Το GPRS είναι μια τεχνολογία που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά δεδομένων μέσω ενός δικτύου κινητής τηλεφωνίας.

Το GPS

GPS ή το Παγκόσμιο σύστημα εντοπισμού θέσης είναι ένα σύστημα πλοήγησης για φορητές συσκευές. Χρησιμοποιεί ένα δίκτυο δορυφόρων που περιβάλλουν τον πλανήτη. Μια συμβατή συσκευή, όπως ένα smartphone ή μια εξειδικευμένη συσκευή πλοήγησης, έχει ενσωματωμένο τσιπ δέκτη που συλλέγει τακτικά σήματα από αυτούς τους δορυφόρους. Κάθε σήμα είναι χρονικά κωδικοποιημένο έτσι ώστε η συσκευή να μπορεί να υπολογίσει πόσο μακριά είναι από τον δορυφόρο με βάση την ώρα που παίρνει το σήμα για να φθάσει. Συνδυάζοντας τις αποστάσεις από τουλάχιστον τέσσερις δορυφόρους, η συσκευή μπορεί να υπολογίσει τη θέση της σε απόσταση λίγων μέτρων. Μπορεί επίσης να παραπέμπει σε αυτά με δεδομένα χάρτη για να παρέχει πλοήγηση, όπως οδηγίες οδήγησης.

Εναλλακτικά GPS

Όχι όλα τα τηλέφωνα διαθέτουν δέκτη GPS, αλλά εκείνα που δεν μπορούν να προσφέρουν εργαλεία πλοήγησης. Μία μέθοδος χρησιμοποιεί κυτταρική τριγωνισμό που λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο με το GPS, αλλά χρησιμοποιεί σήματα από πύργους κινητών τηλεφώνων παρά από δορυφόρους. Επειδή οι πύργοι είναι πλησιέστεροι μόνο τρία σήματα είναι απαραίτητα για τον υπολογισμό μιας θέσης, αν και η θέση που προκύπτει δεν είναι τόσο ακριβής. Μια άλλη μέθοδος είναι η σάρωση για κοντινά δίκτυα Wi-Fi και ο έλεγχος της διεύθυνσης IP τους σε μια βάση δεδομένων γνωστών δικτύων για την εύρεση της τοποθεσίας. Αυτή η μέθοδος είναι η λιγότερο αξιόπιστη και δίνει ακόμα λιγότερη ακριβή τοποθέτηση.

Η υπηρεσία GPRS GPRS ή η υπηρεσία γενικού πακέτου ραδιοφώνου είναι η τυπική τεχνολογία που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά δεδομένων σε όλα τα κινητά τηλέφωνα εκτός από τα τελευταία. Εισήχθη με τα πρώτα ψηφιακά ακουστικά και είναι επίσης γνωστή ως 2G ή "άκρη" (γι 'αυτό μπορεί να θυμάστε να βλέπετε ένα "E" κοντά στις γραμμές σήματος) και συνεχίζει να χρησιμοποιείται με φορητές συσκευές που υποστηρίζουν ταχύτερες συνδέσεις, γνωστές ως 3G . Το GPRS είναι η αδελφή τεχνολογία του GSM (Global System for Mobile Communications) που χρησιμοποιείται για φωνητικές κλήσεις. Το κλειδί για το GPRS είναι ότι διασπά τα δεδομένα σε μικρά κομμάτια γνωστά ως πακέτα. Εάν υπάρχει πρόβλημα με τη σύνδεση, η συσκευή λήψης μπορεί να εκδώσει ένα αίτημα για απρόσκοπτη αποστολή των πακέτων που λείπουν χωρίς να χρειάζεται να ξεκινήσει εκ νέου ολόκληρη η μετάδοση δεδομένων. Αυτό αντανακλά τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρονται τα δεδομένα μέσω του Διαδικτύου.

Εναλλακτικές λύσεις GPRS

Τα νεότερα κινητά τηλέφωνα μπορεί να λειτουργούν με μία από τις δύο τεχνολογίες για ακόμα πιο γρήγορη μεταφορά δεδομένων, γνωστή ως 4G. Αυτά ονομάζονται WiMAX (Παγκόσμια Διαλειτουργικότητα για Πρόσβαση Μικροκυμάτων) και LTE (Μακροπρόθεσμη Εξέλιξη). Λειτουργούν με τη χρήση διαφορετικών συστημάτων για την κωδικοποίηση και τη μετάδοση δεδομένων για την αποτελεσματικότερη χρήση του διαθέσιμου εύρους ζώνης. Οι υπηρεσίες 4G μπορούν να λειτουργήσουν τόσο για κινητά τηλέφωνα όσο και για συσκευές υπολογιστών και έχουν ως στόχο να δώσουν παρόμοιες επιδόσεις με ενσύρματες ευρυζωνικές υπηρεσίες στο σπίτι. Το 4G απαιτεί ένα ειδικά κατασκευασμένο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας το οποίο σημαίνει ότι από τον Οκτώβριο του 2012 είναι πολύ λιγότερο ευρέως διαθέσιμο από τις υπηρεσίες που βασίζονται σε GPRS.