Χαρακτηρισμός Παιχνίδια για τη Θεάτρη

Η δημιουργία ενός χαρακτήρα είναι η θεμελιώδης δουλειά του ηθοποιού. Ο ηθοποιός πρέπει να ενσωματώνει τις φυσικές και φωνητικές ιδιότητες που φέρνουν τον χαρακτήρα στη ζωή. Επιπλέον, η ιστορική χρονική περίοδος κατά την οποία έχει οριστεί η ζωή του χαρακτήρα θα επηρεάσει τις επιλογές χαρακτηρισμού. Οι έμπειροι ηθοποιοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα παιχνίδια χαρακτηρισμού για να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους, ενώ οι αρχάριοι και οι μαθητές αρχίζουν να αναπτύσσουν δεξιότητες χαρακτηρισμού μέσω απλών ασκήσεων. Φυσικός Χαρακτηρισμός Φυσικός χαρακτηρισμός περιλαμβάνει πώς ένας ηθοποιός τα πόδια, πώς χρησιμοποιεί το σώμα του και ποιες εκφράσεις του προσώπου κάνει. Ένα εύκολο παιχνίδι για την εισαγωγή αυτής της ιδέας είναι για κάθε ηθοποιό να εισέλθει, να διασχίσει το χώρο του παιχνιδιού και να βγει από το χώρο ενώ ενσωματώνει το χαρακτήρα. Κάθε ηθοποιός πρέπει να έχει μια κλίμακα από ένα έως δέκα για να δουλέψει, με έναν εκπροσωπούν τον ηθοποιό με τη δική του ουδέτερη στάση και με τα πόδια και δέκα είναι η πιο υπερβολική φυσική αναπαράσταση του χαρακτήρα που μπορεί να διαχειριστεί. Το έργο του ηθοποιού είναι να εισέλθει στο πρώτο επίπεδο και να βγει στο επίπεδο δέκα. Μόλις ο κάθε ηθοποιός έχει κάνει το σταυρό του, οι παρατηρητικοί ηθοποιοί θα πρέπει να περιγράφουν τα χαρακτηριστικά που είδαν σωματικά ενσωματωμένα χρησιμοποιώντας επίθετα όπως ανόητο, μέσο, ​​άσκοπο, λυπηρό, θυμωμένο, κλπ.

Χαρακτηρισμός φωνής

Για αυτό το αυτοσχεδιαστικό παιχνίδι κάθε ηθοποιός κάθεται με έναν άλλο ηθοποιό που θέτει ως ερευνητής και απαντά σε ερωτήσεις σχετικά με τη ζωή, τις απόψεις και τα συναισθήματά του. Ο ερευνητής θα πρέπει να θέσει γενικές ερωτήσεις, όπως "Πού μεγάλες;" και "Ήταν ευτυχισμένη η παιδική σου ηλικία;" Ερωτήσεις που σχετίζονται ειδικά με τις περιστάσεις κάθε ξεχωριστού χαρακτήρα, όπως "Πώς ήρθες να είσαι βασιλιάς; "Αν ο χαρακτήρας, για παράδειγμα, είναι ο Macbeth ή" γιατί δεν είπατε στους γονείς σας ότι παντρεύεστε τον Romeo; "αν ο χαρακτήρας είναι η Juliet, είναι επίσης χρήσιμος.Ο ηθοποιός που θα πάρει συνέντευξη θα πρέπει να εστιάσει την προσοχή του στη δημιουργία του φωνητικού ρυθμού και το βήμα που ταιριάζει καλύτερα στον χαρακτήρα, ενώ οι παρατηρητές θα πρέπει να προσφέρουν περιγραφές του φωνητικού χαρακτηρισμού που ακούστηκαν μετά από κάθε συνέντευξη. Ιστορικό Χαρακτηρισμός

Δημιουργία χαρακτήρων για ιστορικά παιχνίδια συχνά περιλαμβάνει βασιλικούς χαρακτήρες και υπηρέτες, που απαιτεί από τους ηθοποιούς να εξετάσουν την κατάσταση του χαρακτήρα τους, δημιουργώντας έναν ακριβή χαρακτηρισμό. Οι χαρακτήρες υψηλής κατάστασης θα κοιτάξουν άλλους χαρακτήρες απευθείας στο μάτι και θα απαιτήσουν μια ευρεία κουκέτα στη σκηνή. χαμηλότερη κατάσταση μπορεί να κρατήσει τα μάτια τους downcast και φροντίστε να ακολουθήσετε πίσω από εκείνους υψηλότερης κατάστασης. Οι χαρακτήρες υψηλής κατάστασης μιλούν με αποφασιστικότητα, ενώ οι χαρακτήρες χαμηλής κατάστασης ενδέχεται να γκρίνιαξουν ή να ψιθυρίσουν. Ζητήστε από τους ηθοποιούς, τρία κάθε φορά, να σχεδιάσουν έναν αριθμό από ένα καπέλο - ένα, δύο ή τρία, με το ένα να είναι το υψηλότερο και το τρία το χαμηλότερο. Κάθε ένας από τους ηθοποιούς αντιπροσωπεύει τότε την κατάσταση που έχει επιλέξει, παρατηρώντας τα άλλα δύο καθώς κάνουν το ίδιο. Οι παρατηρητές στη συνέχεια μαντεύουν την «τάξη των παικτών».

Χαρακτηρισμός Παιχνίδια για αρχάριους

Για την αρχή φωνητική εργασία, οι συμμετέχοντες ξεκινούν από στέκεται σε έναν κύκλο. Σε κάθε συμμετέχοντα θα πρέπει να δοθεί μια απλή γραφή κειμένου, όπως "Να είναι ή να μην είναι, αυτό είναι το ερώτημα", και θα πρέπει να το μιλήσει πρώτα στην κανονική φωνή τους. Στη συνέχεια, θα πρέπει να προσφέρονται προτάσεις φωνητικού χαρακτηρισμού για να πειραματιστούν, όπως "χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων", "λοχία" ή "σέξι κινηματογραφικό αστέρι". Οι ηθοποιοί θα πρέπει να μιλούν ένα κάθε φορά, επιτρέποντας στις φωνές τους να αλλάζουν το ρυθμό και το ρυθμό τους την ιδέα του προτεινόμενου χαρακτήρα. Για την αρχική φυσική εργασία χαρακτήρων, οι ηθοποιοί πρέπει να κινούνται μέσα στο χώρο κανονικά και στη συνέχεια να χρησιμοποιούν τους ίδιους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησαν για το φωνητικό έργο, προσπαθώντας να δημιουργήσουν το ρυθμό κίνησης του προτεινόμενου χαρακτήρα.