Μέθοδοι σφράγισης για την ανοδίωση αλουμινίου

Τα διαλύματα ανοδισμού είναι γνωστά για την παραγωγή πόρων στην επικάλυψη του ανοδικού αλουμινίου. Αυτοί οι πόροι απορροφούν τις βαφές και διατηρούν επίσης λιπαντικά, εάν υπάρχουν. Επιπλέον, παρέχουν επίσης περιοχές μέσω των οποίων το μέταλλο μπορεί να διαβρωθεί εύκολα. Για να αυξηθεί η αντοχή στη διάβρωση και η συγκράτηση χρωστικών, συνήθως εφαρμόζεται σφράγιση. Αρκετές μέθοδοι σφράγισης που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν τη χρήση βραστό νερό, διχρωμικό κάλιο και οξικό νικέλιο.

Η μέθοδος βρασμού νερού

Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει μια μακρά εμβάπτιση του ανοδιωμένου αλουμινίου σε ζέον ζεστό νερό, η οποία έχει απιονισθεί ή έχει ατμόμορφη μορφή. Αυτή η μέθοδος δεν είναι πολύ ακριβή, καθώς μειώνει την αντίσταση στην τριβή μόνο κατά 20%. Το οξείδιο μετατρέπεται σε ενυδατωμένη μορφή και το πρήξιμο που προκύπτει μειώνει το πορώδες της επιφάνειας. Η μέθοδος του φθοριούχου νικελίου

Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιήθηκε ως εναλλακτική λύση στις μεθόδους στεγανής σφράγισης, διάβρωση, είναι γνωστό ότι κάνουν το ανοδιωμένο αλουμίνιο μαλακότερο. είναι μια διαδικασία στεγανοποίησης εν ψυχρώ, η οποία περιλαμβάνει την προσθήκη φθοριούχου νικελίου στο ανοδιωμένο αλουμίνιο. Τα ιόντα φθορίου εισέρχονται στους πόρους, οι οποίοι λειτουργούν ως τόπος για τον μηχανισμό ανταλλαγής. Μόλις βρεθούν στους πόρους, τα ιόντα προκαλούν μετατόπιση του ρΗ, πράγμα που προκαλεί την κατακρήμνιση των ιόντων νικελίου. Το σχηματιζόμενο υδροξείδιο του νικελίου αποκλείει το στόμα των πόρων και σφραγίζει αποτελεσματικά την μεμβράνη. Ακολουθεί ένα αργό βήμα, όπου το νερό από την ατμόσφαιρα διαχέεται μέσα στην μεμβράνη, προκαλώντας τον αποκλεισμό των πόρων και τελικά παράγεται μια μεμβράνη, η οποία είναι αποτελεσματικά σφραγισμένη. το οξικό νικέλιο λειτουργεί με βάση την ίδια αρχή με τη χρήση φθοριούχου νικελίου, καθώς τα ιόντα του νικελίου εξακολουθούν να ενσωματώνονται στους πόρους. Τα ιόντα νικελίου στη συνέχεια μπλοκάρουν ή γεμίζουν τα στόμια αυτών των πόρων. Ωστόσο, σε αυτή τη μέθοδο, οι εξωθήσεις ανοδιωμένου αλουμινίου πρέπει να θερμανθούν σε θερμοκρασία περίπου 100 βαθμών Κελσίου (212 βαθμούς Φαρενάιτ). Αυτή η μέθοδος λαμβάνει χώρα μέσω υδρόλυσης, με την οποία κατακρημνίζεται το υδροξείδιο του νικελίου στους πόρους της επικάλυψης. Για την καλύτερη αντοχή στη διάβρωση και τις συνθήκες φυσιολογικού ορού, οι ανοδικές επικαλύψεις συνήθως σφραγίζονται με διάλυμα 5% διχρωμικού καλίου. Τα διαλύματα συνήθως λειτουργούν σε σημείο βρασμού και η εμβάπτιση λαμβάνει χώρα για περίπου 15 λεπτά. Σε ένα ρΗ περίπου 5 έως 6, λαμβάνει χώρα η απορρόφηση των χρωμικών ιόντων, επιτρέποντας την ενυδάτωση της επικάλυψης. Τα σφραγιστικά επιστρωμένα με διχρωματικά δεν είναι τόσο ανθεκτικά στη χρώση σε σύγκριση με τις άλλες μεθόδους στεγανοποίησης