Ποιες είναι οι συνέπειες για την κλοπή ταυτότητας;

Κάθε χρόνο, εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες γίνονται θύματα κλοπής ταυτότητας. Καθώς η τεχνολογία βελτιώνεται για την προστασία του καταναλωτή, το ίδιο κάνει και η επινοητικότητα των εγκληματιών στον κυβερνοχώρο. Όποιος αποθηκεύει ή χρησιμοποιεί τις πληροφορίες του στο Διαδίκτυο είναι ευαίσθητος. Συχνά, αυτά τα εγκλήματα δεν διώκονται επειδή οι εγκληματίες είναι δύσκολο να βρεθούν. Όταν εντοπίζονται, ωστόσο, υπόκεινται στον αυξανόμενο αριθμό νόμων στον κυβερνοχώρο και στις κυρώσεις που τους συνοδεύουν.

Ο νόμος περί κλοπής και ανάκτησης της ταυτότητας του 1998 - Μια αύξηση στον υπολογιστή και η δραστηριότητα στο Διαδίκτυο στα τέλη της δεκαετίας του 1990 οδήγησαν τους νομοθέτες το 1998 να ενισχύσουν τους ομοσπονδιακούς νόμους κατά της απάτης. Ο νόμος περί κλοπής ταυτότητας και απορριπτικής ικανότητας κατέστησε ένα χωριστό ομοσπονδιακό έγκλημα για να κλέψει πληροφορίες ταυτότητας με εγκληματική πρόθεση. Πριν από τον νόμο, ήταν παράνομο να κατέχουν ή να παράγουν πλαστά έγγραφα ταυτότητας. μετά, έγινε παράνομο να κλαπεί αυτές οι πληροφορίες, οι οποίες έκλειναν ένα σημαντικό κενό. Η παραβίαση αυτού του νόμου συνεπάγεται μέγιστη ποινή φυλάκισης 15 ετών, πρόστιμο και ποινική κατάσχεση οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου που ο δράστης διαπράττει το έγκλημα. Εάν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας κλοπής ο δράστης εμπλακεί επίσης σε απάτη ταυτοποίησης, απάτη με πιστωτικές κάρτες, απάτη με ηλεκτρονικό υπολογιστή, απάτη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, απάτη καλωδίων ή απάτη χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, όπως ορίζεται από τον ομοσπονδιακό νόμο, θα μπορούσαν να πάνε στη φυλακή για πολύ περισσότερο χρόνο. Ορισμένες από αυτές τις αξιόποινες πράξεις έχουν μέγιστη ποινή φυλάκισης 30 ετών. Νόμος του 2004 για την ενίσχυση της ποινής για την κλοπή ταυτότητας του 2004: Ο νόμος για την επιβολή κυρώσεων ταυτότητας του 2004 καθιέρωσε ένα νέο αξιόποινο αδίκημα: επιδείνωση της κλοπής ταυτότητας. Η επιδείνωση της κλοπής είναι όταν κάποιος χρησιμοποιεί κλεμμένα στοιχεία ταυτοποίησης για να διαπράξει ορισμένα κακουργήματα, όπως η μετανάστευση και οι παραβιάσεις πυροβόλων όπλων. Πρόκειται για ξεχωριστό αδίκημα και φέρει υποχρεωτική δίχρονη ποινή φυλάκισης πέραν των άλλων κυρώσεων που επιβάλλονται. Εάν διαπιστωθεί ότι ο δράστης έχει διαπράξει σοβαρή κλοπή ταυτότητας σε σχέση με πράξη τρομοκρατίας, επιβάλλεται πενταετής υποχρεωτική ποινή. Κανείς από τις προτάσεις αυτές δεν μπορεί να αντικατασταθεί με δοκιμασία.

Η απόφαση για την επιβολή κλοπής και αποκατάστασης ταυτότητας του 2008

Ο νόμος περί επιβολής κλοπής ταυτότητας και αποκατάστασης του 2008 μείωσε τη γραμμή για τη δίωξη εγκληματιών στον κυβερνοχώρο. Πριν από το νόμο, οι εισαγγελείς έπρεπε να αποδείξουν ζημιές ύψους 5.000 δολαρίων πριν κατηγορήσουν κάποιον για μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση στον υπολογιστή. Αυτός ο νόμος εξαλείφει αυτόν τον αριθμό. Πριν από το νόμο, για κάποιον που καταδικάστηκε για ομοσπονδιακό έγκλημα που συνδέεται με την πρόσβαση σε υπολογιστή, έπρεπε να ζουν σε διαφορετικά κράτη. Μετά το νόμο, τόσο τα θύματα όσο και οι εγκληματίες θα μπορούσαν να ζουν στην ίδια κατάσταση και ο εγκληματίας στον κυβερνοχώρο θα μπορούσε ακόμα να διωχθεί. Παρόλο που αυτό το μέρος του νόμου δεν εφαρμόζεται άμεσα στην κλοπή ταυτότητας, είναι στενά συνδεδεμένο και διευκολύνει την δίωξη εγκληματιών κλοπής ταυτότητας. Ο νόμος δηλώνει συγκεκριμένα ότι όταν τα θύματα κλοπής ταυτότητας φέρνουν τον δράστη τους στη δικαιοσύνη και ο τελευταίος υποχρεούται να καταβάλει αποζημίωση, αυτή η αποκατάσταση πρέπει να ισούται με το χρόνο και τα χρήματα που χρησιμοποιεί το θύμα για να διορθώσει τα προβλήματα που προκάλεσε ο επιτιθέμενος.

Νόμοι Κλοπής Κρατικής Ταυτότητας

Η κλοπή ταυτότητας μπορεί να διωχθεί σε κρατικό επίπεδο καθώς και σε ομοσπονδιακό επίπεδο, ανάλογα με το έγκλημα και την έκταση του εγκλήματος. Και οι 50 πολιτείες έχουν νόμους που απαγορεύουν την κλοπή ταυτότητας. Είκοσι εννέα κράτη έχουν διατάξεις αποζημίωσης και πέντε προβλέπουν καταπίεση για είδη που χρησιμοποιούνται στο έγκλημα