Πώς το εύρος ζώνης επηρεάζει την απόδοση του ιστότοπου;

Μία από τις πιο κρίσιμες πτυχές της απόδοσης ενός ιστότοπου είναι το ποσό του εύρους ζώνης που διατίθεται για τη χρήση του. Το εύρος ζώνης καθορίζει πόσο γρήγορα ο διακομιστής Web μπορεί να φορτώσει τις ζητούμενες πληροφορίες. Ενώ υπάρχουν άλλοι παράγοντες για να εξετάσει την απόδοση ενός δικτυακού τόπου, το εύρος ζώνης είναι συχνά ο περιοριστικός παράγοντας.

Ορισμός εύρους ζώνης

Το εύρος ζώνης ορίζεται με βάση τον αριθμό των δυαδικών ψηφίων ανά δευτερόλεπτο. Ένα κομμάτι είναι η μικρότερη ποσότητα πληροφοριών υπολογιστή, ένα μηδέν ή ένα, και οκτώ από αυτά κάνουν ένα μόνο byte. Ιστορικά, οι συνδέσεις δικτύου μετριούνται σε bits, ενώ οι συσκευές τελικού χρήστη, όπως η μνήμη του υπολογιστή και οι σκληροί δίσκοι, μετριούνται σε bytes. Ένα megabit είναι λίγο πάνω από ένα εκατομμύριο bits (ακριβέστερα, 1.048.576 bits), ενώ ένα gigabit είναι πάνω από ένα δισεκατομμύριο bits (ακριβώς 1.073.741.824 bits). Ως εκ τούτου, μια σύνδεση 100 megabit ανά δευτερόλεπτο μπορεί να στείλει πάνω από 104 εκατομμύρια bits ανά δευτερόλεπτο, το οποίο είναι πιο χρήσιμα φράση ως 13MB ανά δευτερόλεπτο.

Υπολογισμός απαιτήσεων εύρους ζώνης

Οι περισσότεροι διακομιστές Web στέλνουν στατικές σελίδες και εικόνες κατόπιν αιτήματος σε προγράμματα περιήγησης στο Web, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι απαραίτητη η τροποποίηση αυτών των αρχείων πριν μεταφορτωθούν μέσω του Διαδικτύου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι απαιτήσεις εύρους ζώνης είναι αρκετά απλές. Προσθέστε τον συνολικό αριθμό των bytes που χρησιμοποιούνται από τους πόρους που συνθέτουν μια συγκεκριμένη σελίδα στον ιστότοπό σας: μια σελίδα HTML είναι ένας ορισμένος αριθμός kilobytes HTML, JavaScript και αρχεία που περιλαμβάνονται, ενώ οι εικόνες των αιτημάτων της σελίδας πιθανόν να είναι μεγαλύτεροι των kilobytes. Για παράδειγμα, μια αρχική σελίδα μπορεί να είναι 25KB HTML, Cascading Style Sheets και JavaScript, η οποία στη συνέχεια κάνει αιτήσεις για 250KB εικόνων. Ως εκ τούτου, ζητώντας αυτή τη σελίδα για πρώτη φορά θα χρειαστείτε 275KB δεδομένων ή 2.200 kilobits. Πάνω από μια σύνδεση Internet 100 μπιτ, θα χρησιμοποιούσατε λίγο περισσότερο από το ένα τέταρτο ενός megabit για ένα δευτερόλεπτο, το οποίο περίπου 300 ταυτόχρονους χρήστες μπορούν να έχουν πρόσβαση στην ιστοσελίδα χωρίς να επιβραδύνουν. Κάποια ποσότητα εύρους ζώνης χάνεται πάντα από τις απαιτήσεις εναέριας δικτύωσης, οπότε η στρογγυλοποίηση αυτών των εκτιμήσεων (στην περίπτωση αυτή από 364 έως 300) είναι μια καλή ιδέα. Οι ιστότοποι που περιμένουν περισσότερους από 300 ταυτόχρονους χρήστες, θα χρειάζονταν περισσότερο εύρος ζώνης Internet ή θα χρησιμοποιούσαν μικρότερα αρχεία στις αρχικές τους σελίδες.

CPU Bottlenecking

Μια ιστοσελίδα μπορεί επίσης να επιβραδυνθεί από την ανάγκη να εξυπηρετήσει δυναμικά αρχεία . Αυτή είναι η περίπτωση που δημιουργείται μια ιστοσελίδα βασισμένη στον κώδικα προγραμματισμού. για παράδειγμα, οι σελίδες σε έναν ιστότοπο WordPress δεν είναι στατική HTML αλλά δημιουργούνται κατόπιν αιτήματος από τον προγραμματισμό PHP στο πρότυπο WordPress. Ένας δυναμικός ιστότοπος με τις ίδιες παραμέτρους με το παράδειγμα της στατικής σελίδας θα μπορούσε να χειριστεί μόνο 300 ταυτόχρονους χρήστες, εάν οι απαιτήσεις της CPU για τη δημιουργία κάθε σελίδας είναι περίπου κάτω από το ένα τρίτο του 1% της CPU. Από την άλλη πλευρά, αν το 1% της CPU χρησιμοποιείται για τη δημιουργία μιας σελίδας, τότε ο μέγιστος αριθμός ταυτόχρονων χρηστών θα είναι πιο κοντά σε 100 από 300, αν και το διαθέσιμο εύρος ζώνης του μπορεί να χειριστεί περισσότερους χρήστες. και Δίκτυα παροχής περιεχομένου

Η μείωση του εύρους ζώνης μπορεί να βελτιωθεί με τη χρήση δικτύων παροχής περιεχομένου ή CDN, τα οποία αποθηκεύουν αντίγραφα των δεδομένων του διακομιστή σας Web, συνήθως σε πολλαπλά σημεία του Διαδικτύου. Για παράδειγμα, ένα CDN μπορεί να βρίσκεται στο Τόκιο και στο Λονδίνο, να αναπαράγει - ή να αποθηκεύσει - πληροφορίες από τον διακομιστή σας Web για χρήστες στην Ασία και την Ευρώπη αντίστοιχα. Το CDN είναι πιο κοντά στον χρήστη, επιταχύνοντας την παράδοση και μειώνοντας τον αριθμό των επισκέψεων στον κύριο διακομιστή Web. Ομοίως, η προσωρινή αποθήκευση στον τοπικό διακομιστή ιστού ή στα CDNs μπορεί επίσης να μειώσει σημαντικά τις απαιτήσεις της CPU, αλλά με το κόστος της αποστολής ελαφρώς παρωχημένων σελίδων σε προγράμματα περιήγησης στο Web.