Ο όρος "σφάλμα υπολογιστή" προήλθε από τις πρώτες ημέρες της πληροφορικής, όταν τα πραγματικά έντομα ή σφάλματα βρίσκονταν μερικές φορές στα ευαίσθητα μηχανήματα των πρώιμων υπολογιστών, προκαλώντας δυσλειτουργίες. Το 1947, η Γκρέις Χόπερ, μια πρωτοπόρος επιστήμονας υπολογιστών που εργαζόταν στον υπολογιστή Mark II στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, βρήκε έναν σκόρο παγιδευμένο ανάμεσα στις επαφές του ρελέ στο μηχάνημα, γεγονός που τον εμπόδιζε να λειτουργήσει σωστά. Αφαίρεσε το έντομο και ανέφερε χαριτολογώντας το περιστατικό ως «αποσφαλμάτωση» του υπολογιστή, που έκανε δημοφιλή τον όρο. Σήμερα, ο όρος «σφάλμα» χρησιμοποιείται μεταφορικά για να αναφερθεί σε οποιοδήποτε είδος σφάλματος ή δυσλειτουργίας σε ένα πρόγραμμα ή σύστημα υπολογιστή, ανεξάρτητα από την αιτία του.