Σκεφτείτε ένα πρόγραμμα-πελάτη http του προγράμματος περιήγησης ιστού που θέλει να ανακτήσει ένα έγγραφο σε δεδομένη διεύθυνση URL.

Για να ανακτήσετε ένα έγγραφο σε μια δεδομένη διεύθυνση URL όταν η διεύθυνση IP του διακομιστή είναι αρχικά άγνωστη, ένας πελάτης HTTP προγράμματος περιήγησης ιστού χρησιμοποιεί συνήθως έναν συνδυασμό πρωτοκόλλων μεταφοράς και επιπέδου εφαρμογής:

Σύστημα ονομάτων τομέα (DNS):

1. Αναζήτηση DNS :Ο πελάτης ξεκινά εκτελώντας μια αναζήτηση DNS για να επιλύσει το όνομα τομέα που καθορίζεται στη διεύθυνση URL στην αντίστοιχη διεύθυνση IP του. Στέλνει ένα ερώτημα DNS σε έναν διακομιστή DNS, ο οποίος επιστρέφει τη διεύθυνση IP που σχετίζεται με το όνομα τομέα.

Πρωτόκολλο ελέγχου μετάδοσης (TCP):

2. Δημιουργία σύνδεσης TCP :Μόλις ληφθεί η διεύθυνση IP, ο υπολογιστής-πελάτης ξεκινά μια σύνδεση TCP με τον διακομιστή web στην επιλυμένη διεύθυνση IP. Το TCP παρέχει μια αξιόπιστη υπηρεσία μεταφοράς προσανατολισμένη στη σύνδεση, διασφαλίζοντας ότι τα δεδομένα μεταδίδονται αξιόπιστα και με τάξη.

HTTP (Πρωτόκολλο μεταφοράς υπερκειμένου):

3. Αίτημα HTTP :Μέσω της εγκατεστημένης σύνδεσης TCP, ο πελάτης στέλνει ένα αίτημα HTTP στον διακομιστή web. Το αίτημα HTTP περιέχει πληροφορίες όπως τη διεύθυνση URL του εγγράφου που ζητείται, τη μέθοδο HTTP (π.χ. GET) και πρόσθετες κεφαλίδες.

4. Απόκριση HTTP :Ο διακομιστής web λαμβάνει το αίτημα HTTP και το επεξεργάζεται. Εάν υπάρχει το ζητούμενο έγγραφο, ο διακομιστής στέλνει μια απάντηση HTTP πίσω στον πελάτη. Η απάντηση HTTP περιλαμβάνει το έγγραφο που ζητήθηκε, μαζί με κωδικούς κατάστασης και άλλες πληροφορίες κεφαλίδας.

Ασφάλεια επιπέδου μεταφοράς (TLS) (Προαιρετικό):

Σε πολλές περιπτώσεις, η κίνηση HTTP κρυπτογραφείται χρησιμοποιώντας TLS για να διασφαλιστεί η ασφαλής επικοινωνία μεταξύ του πελάτη και του διακομιστή. Το TLS παρέχει κρυπτογράφηση, έλεγχο ταυτότητας και προστασία ακεραιότητας για τα μεταδιδόμενα δεδομένα.

Μόλις ληφθεί η απάντηση HTTP, ο πελάτης μπορεί να επεξεργαστεί και να εμφανίσει το έγγραφο που ζητήθηκε στον χρήστη.