1. Διπλή εκκίνηση:
* Περιγραφή: Αυτή είναι η πιο κοινή και βασική προσέγγιση. Εγκαταστήστε τα δύο Windows και Linux σε ξεχωριστά χωρίσματα του ίδιου σκληρού δίσκου. Κατά την εκκίνηση, επιλέγετε ποιο λειτουργικό σύστημα για εκκίνηση χρησιμοποιώντας ένα μενού εκκίνησης.
* Όνομα: "Dual Boot", "Multiboot", ή απλά "τρέχοντας Windows και Linux στο ίδιο μηχάνημα".
2. Εικονικοποίηση:
* Περιγραφή: Αυτή η προσέγγιση σας επιτρέπει να εκτελείτε το Linux (ή τα Windows) σε ένα άλλο λειτουργικό σύστημα, συνήθως τα Windows. Δημιουργεί ένα περιβάλλον εικονικής μηχανής (VM) που μιμείται έναν ξεχωριστό υπολογιστή.
* Όνομα: "Virtual Machine", "VM", "που τρέχει το Linux μέσα σε ένα VM", "Virtualizing Linux".
3. Επεξεργασία:
* Περιγραφή: Μια ελαφριά προσέγγιση που σας επιτρέπει να εκτελείτε εφαρμογές Linux μέσα σε απομονωμένα δοχεία σε ένα λειτουργικό σύστημα κεντρικού υπολογιστή (Windows ή Linux). Παρέχει έναν πιο φορητό και αποτελεσματικό τρόπο για την εκτέλεση λογισμικού Linux χωρίς μια πλήρη εικονική μηχανή.
* Όνομα: "Containerization", "Docker Container", "που τρέχει το Linux σε δοχεία".
4. Υβριδικά συστήματα:
* Περιγραφή: Υπάρχουν επίσης πιο πολύπλοκα συστήματα όπως το "Subsystem Windows for Linux" (WSL) ή το "Kernel Linux for Windows" (LK4W). Αυτά σας επιτρέπουν να εκτελείτε εφαρμογές Linux απευθείας στα Windows χωρίς VM ή δοχείο.
* Όνομα: "WSL", "LK4W", "Hybrid Systems", "που τρέχει το Linux στα Windows."
Έτσι, ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψουμε ένα ενωμένο σύστημα Windows και Linux είναι να καθορίσει τη μέθοδο που χρησιμοποιείται:
* "Τρέχω ένα σύστημα διπλής εκκίνησης με Windows και Ubuntu."
* "Τρέχω ένα εικονικό μηχάνημα με το Fedora μέσα στα Windows."
* "Χρησιμοποιώ δοχεία Docker για να τρέξω μια εφαρμογή Linux στο μηχάνημα των Windows μου."
* "Χρησιμοποιώ το WSL για να τρέξω ένα περιβάλλον γραμμής εντολών Linux στα Windows."
Θυμηθείτε, η καταλληλότερη μέθοδος εξαρτάται από τις συγκεκριμένες ανάγκες και τις προτιμήσεις σας.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα