Τι κάνει η προεπιλογή;

Στον προγραμματισμό, η δήλωση «default» χρησιμοποιείται συνήθως σε μια δήλωση «switch» για να καθορίσει τον κώδικα που θα εκτελεστεί εάν καμία από τις προτάσεις «case» δεν ταιριάζει. Η δήλωση «προεπιλογή» εμφανίζεται στο τέλος της δήλωσης «διακόπτης» και δεν σχετίζεται με συγκεκριμένη συνθήκη.

Σύνταξη:

```

διακόπτης (έκφραση) {

τιμή υπόθεσης 1:

// Κώδικας για εκτέλεση

διακοπή;

τιμή υπόθεσης 2:

// Κώδικας για εκτέλεση

διακοπή;

...

αθέτηση:

// Κώδικας για εκτέλεση εάν καμία από τις περιπτώσεις δεν ταιριάζει

διακοπή;

}

```

Όταν αξιολογείται η έκφραση «διακόπτης», συγκρίνεται με τις τιμές σε κάθε πρόταση «περίπτωσης». Εάν η παράσταση ταιριάζει με μια τιμή σε μια πρόταση case, εκτελείται ο κώδικας σε αυτήν την πρόταση case. Εάν καμία από τις προτάσεις case δεν ταιριάζει με την έκφραση, εκτελείται ο κώδικας στην προεπιλεγμένη πρόταση.

Παράδειγμα:

Εξετάστε το ακόλουθο απόσπασμα κώδικα:

``c++

αριθμός int =5;

διακόπτης (αριθμός) {

περίπτωση 1:

cout <<"Ο αριθμός είναι 1." < διακοπή;

περίπτωση 2:

cout <<"Ο αριθμός είναι 2." < διακοπή;

περίπτωση 3:

cout <<"Ο αριθμός είναι 3." < διακοπή;

αθέτηση:

cout <<"Ο αριθμός δεν είναι 1, 2 ή 3." < διακοπή;

}

```

Σε αυτό το παράδειγμα, η έκφραση «switch» αξιολογεί την τιμή της μεταβλητής «number» (η οποία είναι 5) και την αντιστοιχίζει με τις τιμές στις δηλώσεις case. Εφόσον καμία από τις δηλώσεις πεζών κεφαλαίων δεν ταιριάζει με την τιμή του «αριθμός», εκτελείται ο κωδικός στην πρόταση «προεπιλογή» και το μήνυμα «Ο αριθμός δεν είναι 1, 2 ή 3». εκτυπώνεται στην κονσόλα.

Η προεπιλεγμένη δήλωση είναι ένα προαιρετικό μέρος μιας δήλωσης διακόπτη, αλλά είναι χρήσιμη για τον χειρισμό καταστάσεων όπου καμία από τις τιμές περίπτωσης δεν ταιριάζει, διασφαλίζοντας ότι υπάρχει μια υπόθεση catch-all για τυχόν απρόβλεπτα σενάρια.