Για παράδειγμα, στη γλώσσα προγραμματισμού C, τα ακόλουθα είναι όλα διακριτικά:
* «int» (λέξη-κλειδί)
* «κύριος» (αναγνωριστικό)
* `=` (χειριστής)
* `;` (τερματιστής)
Τα διακριτικά αναγνωρίζονται συνήθως από έναν λεξικό αναλυτή, ο οποίος είναι η πρώτη φάση ενός μεταγλωττιστή ή διερμηνέα. Ο λεξικός αναλυτής διαβάζει τον πηγαίο κώδικα και τον χωρίζει σε μια σειρά από διακριτικά. Στη συνέχεια, τα διακριτικά περνούν στον αναλυτή, ο οποίος τα χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει ένα δέντρο ανάλυσης του προγράμματος.
Η διαδικασία του tokenization είναι απαραίτητη για τη σωστή ανάλυση και εκτέλεση ενός προγράμματος. Εάν ο λεξικός αναλυτής δεν προσδιορίζει σωστά τα διακριτικά, ο μεταγλωττιστής ή ο διερμηνέας μπορεί να δημιουργήσει λανθασμένα ή απροσδόκητα αποτελέσματα.
Ακολουθούν μερικά πρόσθετα παραδείγματα διακριτικών σε διαφορετικές γλώσσες προγραμματισμού:
* JavaScript:`var`, `function`, `+`, `-`, `()`, `{}`
* Python:«def», «class», «if», «else», «for», «in»
* Java:"δημόσιο", "στατικό", "κενό", "int", "String", "."
Τα tokens αποτελούν θεμελιώδες μέρος του προγραμματισμού υπολογιστών και παίζουν σημαντικό ρόλο στη μεταγλώττιση και εκτέλεση προγραμμάτων.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα