- Ευαισθησία πεζών-κεφαλαίων: Τα Windows δεν κάνουν διάκριση πεζών-κεφαλαίων, πράγμα που σημαίνει ότι τα "myfile.txt" και "MyFile.txt" θεωρούνται το ίδιο αρχείο. Αντίθετα, το Linux κάνει διάκριση πεζών-κεφαλαίων, επομένως το "myfile.txt" και το "MyFile.txt" θα αντιμετωπίζονται ως διαφορετικά αρχεία.
- Χαρακτήρες: Τα Windows επιτρέπουν τη χρήση ενός ευρύτερου φάσματος χαρακτήρων στα ονόματα αρχείων, συμπεριλαμβανομένων των διαστημάτων και ειδικών χαρακτήρων όπως «#» και «%». Αντίθετα, το Linux έχει αυστηρότερους περιορισμούς στα ονόματα αρχείων και επιτρέπει μόνο ορισμένους χαρακτήρες, όπως γράμματα, αριθμούς, κάτω παύλες και παύλες.
- Επέκταση: Στα Windows, η επέκταση αρχείου (το τμήμα του ονόματος αρχείου μετά την περίοδο) είναι σημαντική και χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του τύπου του αρχείου. Για παράδειγμα, ένα αρχείο με επέκταση `.txt` είναι αρχείο κειμένου, ενώ ένα αρχείο με επέκταση `.exe` είναι εκτελέσιμο αρχείο. Στο Linux, η επέκταση αρχείου δεν είναι τόσο σημαντική και συχνά δεν χρησιμοποιείται καθόλου.
- Μήκος: Τα Windows έχουν μέγιστο μήκος ονόματος αρχείου 255 χαρακτήρες, ενώ το Linux έχει μέγιστο μήκος ονόματος αρχείου 255 byte (που ισοδυναμεί με περίπου 255 χαρακτήρες).
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις βασικές διαφορές μεταξύ των συμβάσεων ονομασίας αρχείων των Windows και του Linux. Ως αποτέλεσμα αυτών των διαφορών, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τις συγκεκριμένες συμβάσεις ονομασίας αρχείων του λειτουργικού συστήματος που χρησιμοποιείτε κατά τη δημιουργία, την αποθήκευση και την πρόσβαση σε αρχεία.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα