Η αρχιτεκτονική von Neumann είναι ένα μοντέλο σχεδιασμού για έναν ψηφιακό υπολογιστή που δημιουργήθηκε από τον Ούγγρο-Αμερικανό μαθηματικό και φυσικό John von Neumann το 1945. Συχνά θεωρείται το θεμέλιο του σύγχρονου σχεδιασμού υπολογιστών.
Η αρχιτεκτονική von Neumann αποτελείται από τέσσερα κύρια στοιχεία:
* Κεντρική μονάδα επεξεργασίας (CPU): Η CPU είναι ο εγκέφαλος του υπολογιστή. Ελέγχει τη ροή δεδομένων και εντολών και εκτελεί υπολογισμούς και λογικές πράξεις.
* Μνήμη: Η μνήμη χρησιμοποιείται για την αποθήκευση δεδομένων και οδηγιών.
* Συσκευές εισόδου/εξόδου (I/O): Οι συσκευές I/O χρησιμοποιούνται για την επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Περιλαμβάνουν συσκευές όπως πληκτρολόγια, ποντίκια, εκτυπωτές και οθόνες.
* Λεωφορείο: Ο δίαυλος είναι ένα σύνολο καλωδίων που συνδέουν την CPU, τη μνήμη και τις συσκευές I/O.
Η αρχιτεκτονική von Neumann βασίζεται στην έννοια του υπολογισμού αποθηκευμένου προγράμματος. Αυτό σημαίνει ότι οι οδηγίες που λένε στον υπολογιστή τι να κάνει αποθηκεύονται στη μνήμη μαζί με τα δεδομένα. Η CPU ανακτά τις οδηγίες από τη μνήμη και τις εκτελεί μία προς μία.
Η αρχιτεκτονική von Neumann είναι ένα ευέλικτο σχέδιο που έχει χρησιμοποιηθεί σε μεγάλη ποικιλία υπολογιστών, από κεντρικούς υπολογιστές έως προσωπικούς υπολογιστές. Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί σε ενσωματωμένα συστήματα, όπως αυτά που βρίσκονται σε αυτοκίνητα και συσκευές.
Ο υπολογιστής είναι ένα προγραμματιζόμενο μηχάνημα που μπορεί να προγραμματιστεί για να εκτελεί μια μεγάλη ποικιλία εργασιών. Ο χρήστης δίνει στον υπολογιστή οδηγίες για το τι πρέπει να κάνει και ο υπολογιστής εκτελεί αυτές τις οδηγίες.
Ο υπολογιστής έχει επηρεάσει βαθιά την κοινωνία. Έχει φέρει επανάσταση στον τρόπο που ζούμε, εργαζόμαστε και επικοινωνούμε. Χρησιμοποιείται για τα πάντα, από ψυχαγωγία έως εκπαίδευση έως επιχειρήσεις. Ο υπολογιστής είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για τη σύγχρονη κοινωνία.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα