Ποιες είναι οι μέθοδοι με τις οποίες δύο διεργασίες μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους;

Δύο διεργασίες μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους κυρίως μέσω των ακόλουθων μεθόδων:

Κοινόχρηστη μνήμη :Στην κοινόχρηστη μνήμη, οι διεργασίες επιτρέπεται να έχουν πρόσβαση σε μια κοινή περιοχή της μνήμης. Η μία διεργασία μπορεί να γράψει στην κοινόχρηστη μνήμη και η άλλη διεργασία μπορεί να διαβάσει από αυτήν. Αυτή η μέθοδος επικοινωνίας είναι αποτελεσματική καθώς δεν χρειάζεται το σύστημα να αντιγράφει δεδομένα μεταξύ των διεργασιών. Ωστόσο, απαιτεί προσεκτικό συγχρονισμό μεταξύ των διεργασιών για να διασφαλιστεί ότι η κοινόχρηστη μνήμη δεν τροποποιείται με ασυνεπή τρόπο.

Σωλήνες και FIFO (First-In-First-Out Buffers) :Οι σωλήνες και τα FIFO είναι μονοκατευθυντικά κανάλια επικοινωνίας μεταξύ των διεργασιών. Τα δεδομένα που εγγράφονται στο σωλήνα ή στο FIFO από μια διεργασία μπορούν να διαβαστούν από την άλλη διαδικασία. Οι σωλήνες υλοποιούνται ως buffer στον πυρήνα, ενώ τα FIFO υλοποιούνται χρησιμοποιώντας την κοινόχρηστη μνήμη και τους σηματοφόρους. Οι σωλήνες και τα FIFO είναι χρήσιμα όταν ο όγκος των δεδομένων που μεταφέρονται μεταξύ των διεργασιών είναι μικρός και όταν οι διεργασίες σχετίζονται (συχνά δημιουργούνται μέσω μιας διαδικασίας κοινής προγονικής διαδικασίας).

Σήματα :Τα σήματα είναι ένας κοινός τρόπος για τις διεργασίες να επικοινωνούν μεταξύ τους ασύγχρονα. Όταν μια διεργασία στέλνει ένα σήμα σε μια άλλη διεργασία, η διαδικασία λήψης διακόπτεται και μπορεί να εκτελέσει μια λειτουργία χειριστή σήματος για να ανταποκριθεί στο σήμα. Αυτό επιτρέπει στις διεργασίες να επικοινωνούν συμβάντα ή σφάλματα μεταξύ τους χωρίς ρητή ανάγνωση ή εγγραφή δεδομένων σε κοινόχρηστη μνήμη ή σωλήνες.

Υποδοχές και ουρές μηνυμάτων :Οι υποδοχές είναι τελικά σημεία ενός καναλιού επικοινωνίας, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για επικοινωνία μεταξύ διεργασιών ή επικοινωνία δικτύου. Οι ουρές μηνυμάτων είναι μηχανισμοί για την αποθήκευση μηνυμάτων που μπορούν να μοιραστούν μεταξύ των διεργασιών. Οι υποδοχές και οι ουρές μηνυμάτων χρησιμοποιούνται συνήθως όταν οι διεργασίες δεν συνδέονται στενά, μπορεί να μην εκτελούνται στον ίδιο υπολογιστή (όπως σε ένα κατανεμημένο σύστημα) και απαιτούν πιο εξελιγμένη επικοινωνία μεταξύ των διεργασιών (π.χ. αξιόπιστη παράδοση μηνυμάτων).

Κλήσεις απομακρυσμένης διαδικασίας (RPC) :Το RPC επιτρέπει σε μια διεργασία να καλεί μια συνάρτηση σε απομακρυσμένο μηχάνημα ή σε διαφορετική διαδικασία σαν να ήταν τοπική κλήση. Τα RPC απλοποιούν την επικοινωνία κρύβοντας το υποκείμενο δίκτυο ή τους μηχανισμούς επικοινωνίας μεταξύ διεργασιών από τον προγραμματιστή.

Αυτές είναι οι κύριες μέθοδοι επικοινωνίας μεταξύ διεργασιών και διαφορετικά λειτουργικά συστήματα ή γλώσσες προγραμματισμού μπορεί να παρέχουν πρόσθετους μηχανισμούς ή API για επικοινωνία διεργασιών. Η επιλογή της μεθόδου επικοινωνίας εξαρτάται από τις συγκεκριμένες ανάγκες και τα χαρακτηριστικά των διαδικασιών επικοινωνίας.