1. Έλλειψη έρευνας: Οι σχεδιαστές που δεν κάνουν αρκετή έρευνα μπορεί να καταλήξουν με σχέδια που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των χρηστών τους ή δεν ταιριάζουν καλά στο πλαίσιο στο οποίο θα χρησιμοποιηθούν.
2. Αποτυχία κατανόησης του χρήστη: Οι σχεδιαστές που δεν αφιερώνουν χρόνο για να κατανοήσουν τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τα κίνητρα των χρηστών τους μπορεί να καταλήξουν σε σχέδια που είναι δύσκολα στη χρήση ή που δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα των χρηστών τους.
3. Υπερβολική εξάρτηση στις τάσεις: Οι σχεδιαστές που ακολουθούν πολύ στενά τις τάσεις μπορεί να καταλήξουν να θυσιάσουν την πρωτοτυπία και την καινοτομία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σχέδια που αισθάνονται παράγωγα και χωρίς έμπνευση.
4. Φόβος ανάληψης κινδύνων: Οι σχεδιαστές που φοβούνται να ρισκάρουν μπορεί να καταλήξουν με σχέδια που είναι ασφαλή αλλά και βαρετά και προβλέψιμα.
5. Εγώ: Οι σχεδιαστές που έχουν υπερβολικό εγωισμό μπορεί να είναι ανθεκτικοί στα σχόλια και μπορεί να είναι απρόθυμοι να παραδεχτούν όταν έχουν κάνει ένα λάθος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σχέδια που είναι ελαττωματικά ή δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των χρηστών τους.
6. Έλλειψη συνεργασίας: Οι σχεδιαστές που δεν συνεργάζονται με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη μπορεί να καταλήξουν με σχέδια που δεν συνδέονται με τους γενικούς στόχους του έργου ή που δεν ταιριάζουν καλά στον οργανισμό.
7. Πίεση χρόνου: Οι σχεδιαστές που εργάζονται υπό πίεση χρόνου μπορεί να μην έχουν το χρόνο να κάνουν ενδελεχή έρευνα, να κατανοήσουν τους χρήστες τους ή να επαναλάβουν τα σχέδιά τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε βιαστικά σχέδια που δεν είναι καλά μελετημένα.
8. Έλλειψη εμπειρίας: Οι άπειροι σχεδιαστές μπορεί να μην έχουν τις δεξιότητες και τις γνώσεις για να δημιουργήσουν αποτελεσματικά σχέδια. Αυτό μπορεί να επιδεινωθεί εάν δεν έχουν πρόσβαση σε καθοδήγηση ή καθοδήγηση από πιο έμπειρους σχεδιαστές.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα