Εξωτερική Λειτουργία και πεδίο εφαρμογής σε Python

Η γλώσσα προγραμματισμού Python , όπως πολλές γλώσσες προγραμματισμού , χρησιμοποιεί λειτουργίες για να συλλάβουμε μια σπονδυλωτή κωδικοποίησης παράδειγμα . Αυτό σημαίνει ότι οι προγραμματιστές μπορούν να γράψουν τις λειτουργίες που εκτελούν διακριτά καθήκοντα , θα εξαλείψει την επικάλυψη της λειτουργικότητας και καθιστώντας ευκολότερη τη συντήρηση . Ωστόσο , χρησιμοποιώντας τις λειτουργίες σε συνδυασμό με ένα άλλο μπορεί να εισαγάγει προβλήματα για απρόσεκτους προγραμματιστές , όπως τα προβλήματα που σχετίζονται με την μεταβλητή έκταση και πρόσβαση σε δεδομένα . Λειτουργίες

συναρτήσεις είναι απλά διακεκριμένα τμήματα του κώδικα που εκτελεί μια συγκεκριμένη εργασία . Οι συναρτήσεις ορίζονται με ένα όνομα με το οποίο ο προγραμματιστής μπορεί να τις εκτελέσει , και περιλαμβάνουν μια λίστα των επιχειρημάτων που αντιπροσωπεύουν μεταβλητές η λειτουργία θα λάβει ως είσοδο από το χρήστη . Για παράδειγμα , η ακόλουθη συνάρτηση , που ονομάζεται "διπλό ", παίρνει ένα μόνο επιχείρημα ( x ) και επιστρέφει τον αριθμό αυτό πολλαπλασιάζεται επί δύο :

>>> def διπλό ( x ) : . . . επιστρέψει x * 2
εικόνων Πεδίο
Η

Σαν λειτουργίες είναι διακριτές ενότητες κώδικα , οι τυχόν διαθέσιμα για τη λειτουργία των δεδομένων ορίζεται ως η λειτουργία του " πεδίου ". Πεδίο εφαρμογής , στην περίπτωση αυτή , περιορίζεται στα δεδομένα και άλλες λειτουργίες που ορίζονται στο πλαίσιο της λειτουργίας , και όλα τα δεδομένα που ορίζονται μέσα σε ένα μπλοκ surround κώδικα . Για παράδειγμα, η ακόλουθη συνάρτηση "διπλό " τώρα περιέχει ένα πρόσθετο μεταβλητό εσωτερικό. Αυτή η μεταβλητή μπορεί να αναφέρεται μόνο μέσα στη συνάρτηση . Προσπαθώντας να το χρησιμοποιήσετε έξω από τη συνάρτηση θα δημιουργήσει ένα σφάλμα:

>>> def διπλό ( x ) : . . . y = 0 . . . y εκτύπωσης . . . επιστρέψει x * 2 >>> διπλό (2 ) 04 >>> yTraceback εκτύπωσης λάθος ...

Η Εξωτερικό Πεδίο
Η

Λειτουργίες μπορούν να μεταβλητές πρόσβασης που δηλώνονται εκτός του πεδίου εφαρμογής τους, ωστόσο . Αν μια συνάρτηση έχει δηλωθεί στο πλαίσιο ενός προγράμματος , ή άλλη λειτουργία , η πρώτη λειτουργία μπορεί να έχει πρόσβαση στις μεταβλητές σε αυτό το πεδίο , που ονομάζεται " εξωτερική εμβέλεια . « Για παράδειγμα , το πρόγραμμα που ακολουθεί δηλώνει μια μεταβλητή , και στη συνέχεια δηλώνει μια λειτουργία που εκτυπώνει η μεταβλητή . Δεδομένου ότι η μεταβλητή είναι στο εξωτερικό πεδίο της λειτουργίας , η λειτουργία μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μεταβλητή :

>>> x = 4 >>> def func ( ) : . . . x εκτύπωση >>> func ( ) , 4 φωτογραφίες Μετονομασία μεταβλητές
Η

Λειτουργίες μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις μεταβλητές σε εξωτερικό πεδίο εφαρμογής τους . Ωστόσο, δεδομένου ότι το εξωτερικό πεδίο της λειτουργίας και του εσωτερικού πεδίου της συνάρτησης είναι δύο ξεχωριστά πράγματα , μεταβλητές έξω και μέσα σε μια συνάρτηση μπορεί να έχουν το ίδιο όνομα . Το ακόλουθο παράδειγμα δείχνει αυτό : Ο προγραμματιστής δηλώνει μια μεταβλητή , "x" μέσα και έξω από τη λειτουργία , και δίνει σε κάθε έκδοση διαφορετική αξία. Εκτύπωση της μεταβλητής έξω από τη συνάρτηση θα επιστρέψει μια διαφορετική αξία από την εκτέλεση της συνάρτησης :

>>> x = 2 >>> def p ( ) : . . . χ = 1 . . . print x >>> print x2 >>> p ( ) 1
Η
εικόνων