Ποιες είναι οι 3 γενικές μέθοδοι εφαρμογής της γλώσσας προγραμματισμού εν συντομία;

Οι τρεις γενικές μέθοδοι εφαρμογής γλωσσών προγραμματισμού είναι:

1. Συλλογή: Ο πηγαίος κώδικας μεταφράζεται απευθείας στον κώδικα μηχανής (η γλώσσα που κατανοείται από τον επεξεργαστή του υπολογιστή) από έναν μεταγλωττιστή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα εκτελέσιμο πρόγραμμα που μπορεί να εκτελεστεί άμεσα.

* Πλεονεκτήματα: Γρήγορη ταχύτητα εκτέλεσης, βελτιστοποιημένη για συγκεκριμένο υλικό.

* Μειονεκτήματα: Απαιτεί ένα ξεχωριστό βήμα συλλογής, λιγότερο ευέλικτο για δυναμικές γλώσσες.

2. Ερμηνεία: Ο πηγαίος κώδικας εκτελείται με τη γραμμή από έναν διερμηνέα, ο οποίος μεταφράζει και εκτελεί αμέσως κάθε γραμμή.

* Πλεονεκτήματα: Πιο ευέλικτο, ευκολότερο για δυναμικές γλώσσες, επιτρέπει τη διαδραστική ανάπτυξη.

* Μειονεκτήματα: Η βραδύτερη ταχύτητα εκτέλεσης, όχι τόσο βελτιστοποιημένη για συγκεκριμένο υλικό.

3. Hybrid: Αυτό συνδυάζει στοιχεία τόσο της συλλογής όσο και της ερμηνείας. Ορισμένες γλώσσες χρησιμοποιούν έναν μεταγλωττιστή "just-in-time" (JIT), ο οποίος καταρτίζει κώδικα εν πτήσει κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης.

* Πλεονεκτήματα: Προσφέρει τα οφέλη τόσο της συλλογής όσο και της ερμηνείας - γρήγορη εκτέλεση και ευελιξία.

* Μειονεκτήματα: Μπορεί να είναι πολύπλοκο για την υλοποίηση.

Παράδειγμα:

* c, c ++: Σχισμένες γλώσσες

* Python, Ruby: Ερμηνευμένες γλώσσες

* Java, C#: Υβριδικές γλώσσες (χρησιμοποιώντας τη συλλογή JIT)