UNIX C Tutorial

Το λειτουργικό σύστημα Unix δημιουργήθηκε με χρήση της γλώσσας προγραμματισμού C . Ως εκ τούτου , δεν υπάρχει υποστήριξη για τον προγραμματισμό C σε κάθε λειτουργικό σύστημα Unix και Linux . Κάθε φορά που θα εγκαταστήσετε ένα πρόγραμμα λογισμικού από μια πηγή , είστε σύνταξη και την εγκατάσταση είτε C ή C + + πρόγραμμα χρησιμοποιώντας το ενσωματωμένο C compiler . Το σύστημα C Compiler
Η

Κάθε Unix ( Linux) έχει ένα μεταγλωττιστή C εγκαθίσταται από προεπιλογή . Ανάλογα με το σύστημα Unix που χρησιμοποιείτε , αυτό compiler μπορεί να ονομαστεί με το " cc " εντολή ή το " gcc " εντολή . Η " gcc " εντολή είναι η ονομασία της GNU μεταγλωττιστή , ένα compiler ανοιχτού κώδικα που δημιουργήθηκε για το λειτουργικό σύστημα Linux , αλλά μεταφερθεί και σε πολλά άλλα συστήματα Unix-based . Αυτό το σεμινάριο θα χρησιμοποιήσετε το " gcc " εντολή , αλλά το " cc " εντολή μπορεί να αντικατασταθεί

Ο πιο βασικός τρόπος για να δημιουργηθεί ένα ενιαίο πρόγραμμα κώδικα C είναι με την εντολή : .

Gcc παράδειγμα . γ

Αυτό θα καταρτίσει το πρόγραμμα και να δημιουργήσει ένα εκτελέσιμο αρχείο που ονομάζεται " a.out " . Το όνομα αρχείου " a.out " δεν σου δίνει πολλές πληροφορίες για το τι είναι το αρχείο είναι στην πραγματικότητα , οπότε αν θέλετε να ονομάσετε το αρχείο κάτι διαφορετικό , θα εκδώσει την εντολή : gcc

example.c - o παράδειγμα

τώρα το εκτελέσιμο αρχείο θα ονομαστεί "παράδειγμα" .

το εκτελέσιμο μπορεί να εκτελεστεί με τη δακτυλογράφηση "παράδειγμα" , εάν ο κατάλογος όπου είναι αποθηκευμένο το πρόγραμμα βρίσκεται στο PATH του χρήστη . Η μεταβλητή PATH περιέχει μια λίστα των καταλόγων, όπου το κέλυφος θα ψάξει να βρει τα εκτελέσιμα προγράμματα

Εάν ο κατάλογος δεν είναι στη μεταβλητή PATH , μπορεί ακόμα να εκτελεστεί πληκτρολογώντας την εντολή : . . /Παράδειγμα

Η χρήση Makefiles
Η

μια makefile χρησιμοποιείται για να παρέχει ένα σύνολο οδηγιών που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για την κατάρτιση ενός προγράμματος C με πολλαπλά αρχεία προέλευσης . Το makefile περιέχει ορισμούς μεταβλητών , οι κανόνες της εξάρτησης και τα σχόλια σχετικά με την κατάρτιση του πηγαίου κώδικα .

Οι μεταβλητές ορισμοί που χρησιμοποιούνται για να καθορίσουν τα πράγματα όπως τον compiler που θα πρέπει να χρησιμοποιούνται και τα αρχεία προέλευσης που πρέπει να περιληφθούν στο πρόγραμμα . Οι κανόνες της εξάρτησης πει ο compiler πότε και πώς ένα συγκεκριμένο αρχείο πρέπει να γίνεται ανασύνθεση

Ένα απλό makefile θα μοιάζει με αυτό : .

# Top -level κανόνα να συγκεντρώσει το σύνολο program.All : prog

# πρόγραμμα αποτελείται από διάφορα files.prog πηγή: main.o example1.o example2.ogcc main.o example.o example.o -o prog

# κανόνα για το αρχείο " main.o " main.o : . main.c example1.h example2.hgcc - g - Wall - c main.c

# κανόνα για τον καθαρισμό των αρχείων που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της compilations.clean :/bin /rm -f prog main.o example1.o example2.o

Για να καταρτίσει το πρόγραμμα , το ζήτημα την εντολή "κάνει" μέσα από τον κατάλογο που περιέχει το αρχείο κάνουν .

Οι makefiles μπορεί να γίνει πολύ περίπλοκη πολύ γρήγορα. Είναι μια καλή ιδέα να διαβάσετε προσεκτικά την τεκμηρίωση πριν από την έναρξη ( βλ. Πόρων ) .

Η βιβλιοθήκη της C Βιβλιοθήκες
Η

AC είναι ένα αρχείο που περιέχει τα αρχεία αντικείμενο που μπορεί να να συνδέεται με ένα πρόγραμμα. Μπορούν να είναι είτε στατικό ή δυναμικό . Οι στατικές βιβλιοθήκες μόνο με κατά τη φάση της σύνδεσης της κατάρτισης . Σύνδεση βιβλιοθήκες δυναμικής συμβαίνει σε δύο στάδια . Οι λειτουργίες και οι μεταβλητές που συνδέονται στο πρόγραμμα κατά το στάδιο της σύνδεσης , αλλά και τα αντικείμενα δεν έχουν φορτωθεί , μέχρις ότου εκτελεσθεί το πρόγραμμα .

Πάλι , δημιουργώντας βιβλιοθήκες C είναι έξω από το πεδίο αυτού του άρθρου , ωστόσο τεκμηρίωση μπορεί να βρεθεί σε πόρους .
Η
εικόνων