* Η υπέρυθρη ακτινοβολία δεν χρησιμοποιείται πλέον για ασύρματα LAN: Το Wi-Fi (χρησιμοποιώντας ραδιοκύματα) έχει αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό υπέρυθρες για δικτύωση.
* Περιορισμένο εύρος ζώνης: Το Infrared έχει πολύ χαμηλότερο εύρος ζώνης σε σύγκριση με τα ραδιοκύματα, καθιστώντας το ακατάλληλο για μεταφορά δεδομένων υψηλής ταχύτητας.
* Γραμμή οράματος: Η υπέρυθρη επικοινωνία απαιτεί άμεση οπτική επαφή μεταξύ των συσκευών, η οποία μπορεί να αποτελέσει σημαντικό περιορισμό σε πρακτικά περιβάλλοντα.
* Μεταβλητοί παράγοντες: Ο μέγιστος ρυθμός λειτουργίας θα εξαρτηθεί από παράγοντες όπως:
* Τεχνικές διαμόρφωσης: Διαφορετικές τεχνικές διαμόρφωσης που χρησιμοποιούνται με υπέρυθρη ακτινοβολία μπορούν να επηρεάσουν την ταχύτητα.
* απόσταση: Όσο περαιτέρω οι συσκευές είναι ξεχωριστές, τόσο χαμηλότερη είναι η πιθανή ταχύτητα δεδομένων.
* εμπόδια: Τα εμπόδια μπορούν να εμποδίσουν τα υπέρυθρα σήματα, μειώνοντας το ποσοστό λειτουργίας.
* Power: Η ισχύς του υπέρυθρου πομπού και του δέκτη επηρεάζει την απόσταση και τον ρυθμό δεδομένων.
Ιστορικά παραδείγματα:
* Ορισμένα πρώιμα υπέρυθρη ακτινοβολία (όπως το IRDA) υποστήριξαν ταχύτητες έως και 4 Mbps. Ωστόσο, αυτά ήταν πολύ πιο αργά από τις σύγχρονες λύσεις Wi-Fi.
Συμπέρασμα:
Ενώ η Infrared χρησιμοποιήθηκε κάποτε σε ορισμένες πρώτες εφαρμογές LAN, δεν είναι πρακτικό για τη σύγχρονη δικτύωση λόγω των περιορισμών της. Το Wi-Fi, με υψηλότερες ταχύτητες και μεγαλύτερη ευελιξία, έχει γίνει η κυρίαρχη τεχνολογία για ασύρματα LAN.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα