1. Μια ομάδα συσκευών θέλει να επικοινωνήσει χωρίς διακομιστή. Μπορεί να είναι smartphone, υπολογιστές, εκτυπωτές ή άλλες συσκευές με ασύρματες δυνατότητες.
2. Αυτές οι συσκευές ανακαλύπτουν η μία την άλλη μεταδίδοντας την παρουσία τους μέσω του ασύρματου μέσου. Αυτό γίνεται συνήθως χρησιμοποιώντας πρωτόκολλα όπως Bluetooth, Wi-Fi Direct ή Επικοινωνία κοντινού πεδίου (NFC).
3. Μόλις οι συσκευές ανακαλύψουν η μία την άλλη, δημιουργούν συνδέσεις μεταξύ τους για να σχηματίσουν ένα ad hoc δίκτυο. Οι συσκευές συνήθως διαπραγματεύονται ποια θα λειτουργήσει ως «συντονιστής» ή κεντρικό σημείο για το δίκτυο.
4. Οι συσκευές μπορούν στη συνέχεια να ανταλλάσσουν δεδομένα, όπως αρχεία, μηνύματα ή πολυμέσα, απευθείας μεταξύ τους χωρίς να περάσουν από κεντρικό διακομιστή ή δρομολογητή. Κάθε συσκευή λειτουργεί ως κόμβος στο δίκτυο, προωθώντας πακέτα δεδομένων όπως απαιτείται για να διασφαλιστεί ότι όλες οι συσκευές λαμβάνουν τις απαραίτητες πληροφορίες.
5. Τα ad hoc δίκτυα peer-to-peer είναι συνήθως προσωρινά και διαρκούν μόνο όσο χρειάζεται να επικοινωνήσουν οι συσκευές. Μόλις ολοκληρωθεί η επικοινωνία, το δίκτυο διαλύεται αυτόματα και οι συσκευές μπορούν να συνδεθούν σε άλλα ad hoc δίκτυα ή κανονικά ασύρματα δίκτυα.
Τα πλεονεκτήματα της ad hoc δικτύωσης peer-to-peer περιλαμβάνουν ευελιξία, γρήγορη εγκατάσταση, χωρίς απαίτηση για κεντρική υποδομή και αποτελεσματική κοινή χρήση πόρων μεταξύ κοντινών συσκευών. Ωστόσο, μπορεί να έχει περιορισμούς όσον αφορά την ασφάλεια, το εύρος και την επεκτασιμότητα σε σύγκριση με τα παραδοσιακά δίκτυα πελάτη-διακομιστή.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα