Ποια είναι η δικτύωση των υπολογιστών πρώτης γενιάς;

Υπολογιστές πρώτης γενιάς δεν είχε δυνατότητες δικτύωσης με τη σύγχρονη έννοια. Συχνά ήταν μεγάλοι, ακριβοί υπολογιστές μεγάλου μεγέθους που χρησιμοποιούνταν για επιστημονικούς και επιχειρηματικούς υπολογισμούς και επικοινωνούσαν μεταξύ τους μέσω απλών συνδέσεων από σημείο σε σημείο ή επεξεργασίας κατά παρτίδες.

Ωστόσο, υπήρχαν κάποιες πρώιμες μορφές δικτύωσης που αναπτύχθηκαν στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Αυτά περιελάμβαναν:

* Απομακρυσμένη καταχώριση εργασίας (RJE) :Αυτό επέτρεπε στους χρήστες να υποβάλλουν εργασίες σε έναν κεντρικό υπολογιστή από ένα απομακρυσμένο τερματικό. Το τερματικό θα κωδικοποιούσε την εργασία σε διάτρητες κάρτες ή μαγνητική ταινία, οι οποίες στη συνέχεια θα αποστέλλονταν στον κεντρικό υπολογιστή μέσω μιας αποκλειστικής γραμμής επικοινωνίας.

* Κοινή χρήση χρόνου: Αυτό επέτρεψε σε πολλούς χρήστες να έχουν πρόσβαση στον ίδιο υπολογιστή ταυτόχρονα. Κάθε χρήστης θα είχε ένα τερματικό που θα ήταν συνδεδεμένο στον υπολογιστή και θα μπορούσε να αλληλεπιδράσει με τον υπολογιστή σε πραγματικό χρόνο.

* Δίκτυα επικοινωνίας δεδομένων: Αυτά τα δίκτυα χρησιμοποιήθηκαν για τη σύνδεση διαφορετικών υπολογιστών και περιφερειακών, επιτρέποντάς τους να μοιράζονται δεδομένα και πόρους.

Αυτές οι πρώιμες τεχνολογίες δικτύωσης ήταν τα θεμέλια για την ανάπτυξη σύγχρονων δικτύων υπολογιστών.