1. Μειωμένη παραγωγικότητα:
* Υπερβολικοί περιορισμοί: Οι χρήστες ενδέχεται να αποφευχθούν από την πρόσβαση σε πόρους που χρειάζονται για να εκτελέσουν το έργο τους, οδηγώντας σε καθυστερήσεις και απογοήτευση.
* περίπλοκες διαδικασίες: Οι πολύπλοκες διαδικασίες για την πρόσβαση σε πόρους μπορούν να δημιουργήσουν περιττές γενικές γραμμές και να επιβραδύνουν τις ροές εργασίας.
* Ο φόβος των επιπτώσεων: Οι χρήστες ενδέχεται να διστάζουν να αναλάβουν πρωτοβουλία ή πειραματισμό λόγω του φόβου της παραβίασης των πολιτικών ασφαλείας.
2. Αυξημένοι κίνδυνοι ασφαλείας:
* Αντιπρόσωποι: Οι χρήστες ενδέχεται να βρουν τρόπους για να παρακάμψουν τις αυστηρές πολιτικές, ενδεχομένως τη δημιουργία τρωτών σημείων ασφαλείας.
* Shadow It: Οι χρήστες ενδέχεται να καταφεύγουν στη χρήση μη εγκεκριμένων εφαρμογών και συσκευών εκτός του ελέγχου του τμήματος πληροφορικής, αυξάνοντας την επιφάνεια επίθεσης.
* Έλλειψη ευαισθητοποίησης: Οι χρήστες ενδέχεται να είναι λιγότερο πιθανό να αναφέρουν ύποπτη δραστηριότητα εάν αντιλαμβάνονται τις πολιτικές ασφαλείας ως υπερβολικά περιοριστικές και τιμωρητικές.
3. Δυσαρέσκεια και αντίσταση του χρήστη:
* απογοήτευση και δυσαρέσκεια: Οι χρήστες μπορεί να αισθάνονται σαν να αντιμετωπίζονται με υποψία και να παρεμποδιστεί η δουλειά τους.
* Έλλειψη buy-in: Οι χρήστες ενδέχεται να είναι λιγότερο πιθανό να ακολουθήσουν τις πολιτικές ασφαλείας που αντιλαμβάνονται ως παράλογες.
* αυξημένη αντίσταση στην αλλαγή: Οι χρήστες μπορούν να αντισταθούν στις μελλοντικές ενημερώσεις και βελτιώσεις ασφαλείας εάν αισθάνονται ότι η εμπιστοσύνη τους δεν έχει κερδιστεί.
4. Ανεπαρκείς πρακτικές ασφαλείας:
* ψευδώς θετικά: Οι υπερβολικά αυστηρές πολιτικές ενδέχεται να προκαλέσουν ειδοποιήσεις ασφαλείας για νόμιμες δραστηριότητες, να σπαταλούν χρόνο και πόρους.
* Απειλές Απειλών: Οι αυστηρές πολιτικές ενδέχεται να τυφλούν ομάδες ασφαλείας σε πραγματικές απειλές, δημιουργώντας ένα συντριπτικό θόρυβο.
* Μειωμένη αποτελεσματικότητα: Οι χρήστες ενδέχεται να γίνουν εφησυχασμένοι ή να αγνοήσουν τις πολιτικές ασφαλείας εάν τις αντιληφθούν ως μη ρεαλιστικές ή υπερβολικά επαχθή.
Αντί για άκαμπτες πολιτικές, μια ισορροπημένη προσέγγιση είναι το κλειδί:
* Εστίαση στην ασφάλεια που βασίζεται σε κινδύνους: Προσαρμόστε τις πολιτικές για τις συγκεκριμένες ανάγκες και τους κινδύνους διαφορετικών ομάδων και εφαρμογών χρηστών.
* Ενθαρρύνετε την εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση των χρηστών: Προωθήστε μια κουλτούρα ασφάλειας όπου οι χρήστες κατανοούν τη σημασία των ακόλουθων πολιτικών.
* Χρησιμοποιήστε μια στρώση προσέγγιση: Συνδυάστε πολλαπλά στοιχεία ελέγχου ασφαλείας, όπως έλεγχο ταυτότητας χρήστη, έλεγχο πρόσβασης και ασφάλεια τελικού σημείου, για μια πιο ισχυρή άμυνα.
* συνεχώς αναθεώρηση και προσαρμογή: Οι πολιτικές πρέπει να αξιολογούνται και να προσαρμοστούν τακτικά με βάση τις μεταβαλλόμενες απειλές και τις ανάγκες των χρηστών.
Με την εύρεση της σωστής ισορροπίας μεταξύ ασφάλειας και χρηστικότητας, οι οργανισμοί μπορούν να δημιουργήσουν ένα ασφαλές περιβάλλον που να εξουσιοδοτεί τους χρήστες ενώ παράλληλα μειώνει τους κινδύνους.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα