Πώς ερμηνεύουν οι συσκευές τις πληροφορίες υποδικτύου εάν χρησιμοποιούνται σε ένα LAN;

Το υποδίκτυο είναι μια μέθοδος διαίρεσης μιας μεμονωμένης διεύθυνσης IP σε πολλαπλά, μικρότερα δίκτυα, το καθένα με τη δική του μοναδική διεύθυνση υποδικτύου. Αυτό γίνεται δανείζοντας bits από το τμήμα κεντρικού υπολογιστή της διεύθυνσης IP και χρησιμοποιώντας τα για τη δημιουργία μιας μάσκας υποδικτύου.

Όταν οι συσκευές σε ένα LAN διαμορφώνονται με πληροφορίες υποδικτύου, τις χρησιμοποιούν για να προσδιορίσουν ποιες άλλες συσκευές βρίσκονται στο ίδιο υποδίκτυο και ποιες συσκευές σε διαφορετικά υποδίκτυα. Αυτές οι πληροφορίες χρησιμοποιούνται για τη σωστή δρομολόγηση της κυκλοφορίας και για να διασφαλιστεί ότι μόνο εξουσιοδοτημένες συσκευές έχουν πρόσβαση σε συγκεκριμένους πόρους.

Για παράδειγμα, εάν μια συσκευή σε ένα LAN έχει τη διεύθυνση IP 192.168.1.100 και μια μάσκα υποδικτύου 255.255.255.0, μπορεί να προσδιορίσει ότι όλες οι άλλες συσκευές με διευθύνσεις IP στην περιοχή 192.168.1.1 έως 192.168.1.255 βρίσκονται στο ίδιο υποδίκτυο . Οι συσκευές με διευθύνσεις IP εκτός αυτού του εύρους βρίσκονται σε διαφορετικά υποδίκτυα.

Αυτές οι πληροφορίες χρησιμοποιούνται από τη συσκευή για τη σωστή δρομολόγηση της κυκλοφορίας. Για παράδειγμα, εάν η συσκευή θέλει να στείλει κίνηση σε άλλη συσκευή στο ίδιο υποδίκτυο, θα στείλει την κίνηση απευθείας σε αυτήν τη συσκευή. Ωστόσο, εάν η συσκευή θέλει να στείλει κίνηση σε μια συσκευή σε διαφορετικό υποδίκτυο, θα στείλει την κίνηση στην προεπιλεγμένη πύλη της, η οποία είναι συνήθως ένας δρομολογητής. Στη συνέχεια, ο δρομολογητής θα προωθήσει την κίνηση στο σωστό υποδίκτυο.

Οι πληροφορίες υποδικτύου χρησιμοποιούνται επίσης για να διασφαλιστεί ότι μόνο εξουσιοδοτημένες συσκευές μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ορισμένους πόρους. Για παράδειγμα, εάν ένας διακομιστής αρχείων έχει ρυθμιστεί ώστε να επιτρέπει πρόσβαση μόνο από συσκευές σε ένα συγκεκριμένο υποδίκτυο, τότε οι συσκευές από άλλα υποδίκτυα δεν θα έχουν πρόσβαση στον διακομιστή αρχείων.

Συνοπτικά, το υποδίκτυο χρησιμοποιείται για τη διαίρεση μιας μεμονωμένης διεύθυνσης IP σε πολλαπλά, μικρότερα δίκτυα, το καθένα με τη δική του μοναδική διεύθυνση υποδικτύου. Οι συσκευές σε ένα LAN χρησιμοποιούν αυτές τις πληροφορίες για να προσδιορίσουν ποιες άλλες συσκευές βρίσκονται στο ίδιο υποδίκτυο και ποιες συσκευές σε διαφορετικά υποδίκτυα. Αυτές οι πληροφορίες χρησιμοποιούνται για τη σωστή δρομολόγηση της κυκλοφορίας και για να διασφαλιστεί ότι μόνο εξουσιοδοτημένες συσκευές έχουν πρόσβαση σε συγκεκριμένους πόρους.