Γιατί το tcp δεν υποστηρίζει εκπομπή;

Το TCP, ή το Πρωτόκολλο Ελέγχου Μετάδοσης, υποστηρίζει τη μετάδοση, αλλά δεν χρησιμοποιείται συνήθως. Η μετάδοση επιτρέπει την αποστολή ενός μόνο πακέτου σε πολλούς παραλήπτες ταυτόχρονα. Ωστόσο, το TCP είναι ένα πρωτόκολλο προσανατολισμένο στη σύνδεση, πράγμα που σημαίνει ότι δημιουργεί μια άμεση, από άκρο σε άκρο σύνδεση μεταξύ δύο κεντρικών υπολογιστών πριν από την ανταλλαγή δεδομένων. Αυτή η προσανατολισμένη στη σύνδεση φύση του TCP καθιστά τη μετάδοση λιγότερο πρακτική και λιγότερο αποτελεσματική σε σύγκριση με άλλα πρωτόκολλα που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για μετάδοση.

Ακολουθούν μερικοί λόγοι για τους οποίους η μετάδοση TCP δεν χρησιμοποιείται ευρέως:

1. Επεκτασιμότητα :Η μετάδοση TCP μπορεί να δημιουργήσει σημαντικό ποσό επιβάρυνσης δικτύου, ειδικά όταν ο αριθμός των παραληπτών είναι μεγάλος. Κάθε πακέτο που αποστέλλεται χρησιμοποιώντας εκπομπή TCP πρέπει να υποβάλλεται σε ατομική επεξεργασία και να αναγνωρίζεται από κάθε δέκτη, γεγονός που μπορεί γρήγορα να υπερφορτώσει το δίκτυο με περιττή κίνηση.

2. Αξιοπιστία :Το TCP διασφαλίζει αξιόπιστη παράδοση δεδομένων χρησιμοποιώντας μηχανισμούς όπως αριθμούς ακολουθίας, επιβεβαιώσεις και αναμεταδόσεις. Ωστόσο, σε ένα σενάριο εκπομπής, είναι δύσκολο να εγγυηθεί κανείς ότι όλοι οι παραλήπτες θα λάβουν τα δεδομένα με επιτυχία λόγω συμφόρησης δικτύου, απώλειας πακέτων ή άλλων ζητημάτων.

3. Έλεγχος συμφόρησης :Το TCP εφαρμόζει μηχανισμούς ελέγχου συμφόρησης για να αποτρέψει την υπερφόρτωση του δικτύου με υπερβολική κίνηση. Ωστόσο, η μετάδοση οδηγεί εγγενώς σε αυξημένο φόρτο δικτύου, το οποίο μπορεί να διαταράξει τους αλγόριθμους ελέγχου συμφόρησης και να οδηγήσει σε μειωμένη συνολική απόδοση του δικτύου.

4. Ασφάλεια :Οι μεταδόσεις εκπομπών είναι ορατές σε όλους τους κεντρικούς υπολογιστές στο δίκτυο, καθιστώντας τους ευάλωτους σε υποκλοπές, υποκλοπές και διάφορες επιθέσεις δικτύου. Αυτό εγκυμονεί κινδύνους για την ασφάλεια, ιδιαίτερα σε δημόσια ή μη αξιόπιστα δίκτυα.

Επομένως, ενώ το TCP υποστηρίζει τεχνικά τη μετάδοση, δεν χρησιμοποιείται συνήθως στην πράξη λόγω των προκλήσεων που σχετίζονται με την επεκτασιμότητα, την αξιοπιστία, τον έλεγχο συμφόρησης και την ασφάλεια. Εναλλακτικά πρωτόκολλα, όπως το User Datagram Protocol (UDP), είναι πιο κατάλληλα για σενάρια εκπομπής όπου η αξιοπιστία είναι λιγότερο κρίσιμη και απαιτείται επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο ή υψηλής ταχύτητας.