Ποια είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί ένα πρωτόκολλο δρομολόγησης για τον προσδιορισμό του καλύτερου δικτύου προορισμού διαδρομής;

Τα πρωτόκολλα δρομολόγησης χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους για να καθορίσουν την καλύτερη διαδρομή προς ένα δίκτυο προορισμού. Η πιο συνηθισμένη και θεμελιώδης προσέγγιση βασίζεται στη μέτρηση έννοια. Εδώ είναι μια κατανομή:

1. Μετρική:

* Ορισμός: Μια μέτρηση είναι μια αριθμητική τιμή που αντιστοιχεί σε μια διαδρομή, που αντιπροσωπεύει το κόστος ή την επιθυμία της. Οι χαμηλότερες μετρήσεις υποδεικνύουν γενικά καλύτερες διαδρομές.

* Παραδείγματα: Οι κοινές μετρήσεις περιλαμβάνουν:

* Hop Count: Ο αριθμός των δρομολογητών ενός πακέτου πρέπει να διασχίσει για να φτάσει στον προορισμό.

* εύρος ζώνης: Το διαθέσιμο εύρος ζώνης στον σύνδεσμο.

* καθυστέρηση: Ο χρόνος που χρειάζεται για ένα πακέτο για να διασχίσει τον σύνδεσμο.

* Φορτώστε: Το τρέχον ποσό της κυκλοφορίας στον σύνδεσμο.

* Κόστος: Μια ρυθμιζόμενη τιμή που αντιστοιχεί σε μια διαδρομή, που συχνά βασίζεται σε παράγοντες όπως η ποιότητα των συνδέσμων ή η διοικητική προτίμηση.

2. Αλγόριθμοι δρομολόγησης:

Τα πρωτόκολλα δρομολόγησης χρησιμοποιούν αλγόριθμους για τον υπολογισμό της καλύτερης διαδρομής με βάση τις μετρήσεις. Εδώ είναι μερικά δημοφιλή:

* Δρομολόγηση διάνυσμα απόστασης: Κάθε δρομολογητής διατηρεί έναν πίνακα προορισμών και τις αποστάσεις τους (μετρήσεις). Οι δρομολογητές ανταλλάσσουν τα τραπέζια τους με τους γείτονες, ενημερώνοντας τα δικά τους με βάση τα συντομότερα μονοπάτια. Παραδείγματα:RIP (πρωτόκολλο πληροφοριών δρομολόγησης) και IGRP (πρωτόκολλο δρομολόγησης εσωτερικής πύλης).

* δρομολόγηση συνδέσμου-κατάστασης: Κάθε δρομολογητής πλημμυρίζει τον τοπικό χάρτη δικτύου (συμπεριλαμβανομένου του κόστους συνδέσμου) σε όλους τους άλλους δρομολογητές. Οι δρομολογητές δημιουργούν μια πλήρη εικόνα της τοπολογίας του δικτύου και στη συνέχεια υπολογίζουν τις συντομότερες διαδρομές χρησιμοποιώντας αλγόριθμους όπως ο αλγόριθμος του Dijkstra. Παραδείγματα:OSPF (ανοικτή συντομότερη διαδρομή πρώτα) και IS-IS (ενδιάμεσο σύστημα στο ενδιάμεσο σύστημα).

3. Επιλογή διαδρομής:

Μόλις ένας αλγόριθμος δρομολόγησης υπολογίζει πολλαπλές διαδρομές σε έναν προορισμό, το πρωτόκολλο συνήθως επιλέγει τη διαδρομή με τη χαμηλότερη μέτρηση.

4. Διοικητικές προτιμήσεις:

Οι διαχειριστές δικτύων μπορούν να επηρεάσουν την επιλογή διαδρομής χρησιμοποιώντας διοικητικές προτιμήσεις. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τον καθορισμό συγκεκριμένων μετρήσεων ή τη χρήση χαρτών διαδρομής για την επιλογή της επιλογής διαδρομής.

5. Δυναμική έναντι στατικής δρομολόγησης:

* Δυναμική δρομολόγηση: Τα πρωτόκολλα δρομολόγησης ανακαλύπτουν αυτόματα και ενημερώνουν τις διαδρομές με βάση τις αλλαγές στο δίκτυο, εξασφαλίζοντας ότι οι διαδρομές προσαρμόζονται στις συνθήκες δικτύου.

* Στατική δρομολόγηση: Οι διαχειριστές δικτύου διαμορφώνουν με μη αυτόματο τρόπο τις διαδρομές, παρέχοντας μια σταθερή διαδρομή. Η στατική δρομολόγηση χρησιμοποιείται συνήθως για συγκεκριμένα σενάρια ή όταν η δυναμική δρομολόγηση δεν είναι κατάλληλη.

Συνοπτικά:

Ο προσδιορισμός της καλύτερης διαδρομής περιλαμβάνει ένα συνδυασμό μετρικής αξιολόγησης, αλγόριθμους δρομολόγησης, διοικητικές προτιμήσεις και δυναμική ή στατική προσέγγιση δρομολόγησης. Η συγκεκριμένη μέθοδος εξαρτάται από το επιλεγμένο πρωτόκολλο δρομολόγησης και τη διαμόρφωση του δικτύου.