Ποια χαρακτηριστικά είναι αντιπροσωπευτικά ενός πρωτοκόλλου δρομολόγησης συνδέσμου-κατάστασης;

Τα πρωτόκολλα δρομολόγησης συνδέσμου-κατάστασης χαρακτηρίζονται από τα εξής:

Γνώση ολόκληρης της τοπολογίας του δικτύου:

* Παγκόσμια άποψη: Σε αντίθεση με τα πρωτόκολλα απόστασης που γνωρίζουν μόνο τους γείτονές τους, οι δρομολογητές συνδέσμου διατηρούν έναν πλήρη χάρτη (βάση δεδομένων τοπολογίας) ολόκληρου του δικτύου. Αυτός ο χάρτης περιλαμβάνει όλους τους δρομολογητές, τους συνδέσμους μεταξύ τους και τα συναφή έξοδα.

πακέτα συνδέσμου-κατάστασης (LSPS):

* Κοινή χρήση πληροφοριών: Κάθε δρομολογητής κατασκευάζει και εκπέμπει LSP που περιέχουν πληροφορίες σχετικά με τους άμεσα συνδεδεμένους γείτονές του και το κόστος της επίτευξής τους.

* πλημμύρα: Αυτά τα LSP πλημμυρίζουν σε όλο το δίκτυο, εξασφαλίζοντας ότι όλοι οι δρομολογητές λαμβάνουν πληροφορίες για κάθε σύνδεσμο.

Ο πρώτος αλγόριθμος (SPF):

* Βέλτιστος υπολογισμός διαδρομής: Οι δρομολογητές χρησιμοποιούν τον αλγόριθμο Dijkstra (SPF) για να υπολογίσουν τη συντομότερη διαδρομή προς όλα τα άλλα δίκτυα εντός του τομέα δρομολόγησης. Αυτός ο υπολογισμός βασίζεται στο κόστος σύνδεσης που παρέχεται στα ληφθέντα LSPs.

Άλλα βασικά χαρακτηριστικά:

* Ταχύτερη σύγκλιση: Σε σύγκριση με τα πρωτόκολλα απόστασης-φορέα, τα πρωτόκολλα συνδέσμου-κατάστασης συγκλίνουν ταχύτερα μετά από αλλαγές στο δίκτυο λόγω των πλήρων πληροφοριών τοπολογίας.

* αυξημένη επεκτασιμότητα: Είναι γενικά πιο κλιμακωτά και κατάλληλα για μεγαλύτερα δίκτυα λόγω αποτελεσματικών μηχανισμών πλημμύρας LSP και ελαχιστοποιημένης κατανάλωσης εύρους ζώνης.

* Υψηλότερη κατανάλωση πόρων: Η διατήρηση της βάσης δεδομένων τοπολογίας και η εκτέλεση του αλγόριθμου SPF απαιτεί περισσότερους πόρους δρομολογητή (CPU και μνήμη) σε σύγκριση με τα απλούστερα πρωτόκολλα απόστασης.

Παραδείγματα πρωτοκόλλων δρομολόγησης συνδέσμου-κατάστασης:

* OSPF (Ανοίξτε πρώτα το συντομότερο μονοπάτι

* IS-IS (ενδιάμεσο σύστημα στο ενδιάμεσο σύστημα)

Συνοπτικά, τα πρωτόκολλα δρομολόγησης συνδέσμου-κατάστασης προσφέρουν πλεονεκτήματα όσον αφορά την ταχύτητα, την επεκτασιμότητα και τη βελτιστοποίηση διαδρομής. Ωστόσο, έρχονται με το συμβιβασμό των αυξημένων απαιτήσεων πόρων στους δρομολογητές.