Πώς διαφέρουν τα πρωτόκολλα δρομολόγησης και το routable;

Τα πρωτόκολλα δρομολόγησης και τα δρομολογήσιμα πρωτόκολλα είναι και οι δύο έννοιες δικτύωσης, αλλά εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς και λειτουργούν διαφορετικά. Ακολουθεί μια σύντομη εξήγηση για το καθένα:

1. Πρωτόκολλα δρομολόγησης:

Τα πρωτόκολλα δρομολόγησης είναι απαραίτητα για τη δημιουργία και τη διατήρηση των διαδρομών (διαδρομών) μεταξύ διαφορετικών δικτύων ή συσκευών σε ένα δίκτυο υπολογιστών. Αυτά τα πρωτόκολλα λειτουργούν ανταλλάσσοντας πληροφορίες σχετικά με τα διαθέσιμα δίκτυα και τη συνδεσιμότητα τους. Ο κύριος στόχος των πρωτοκόλλων δρομολόγησης είναι να διασφαλίσουν ότι τα πακέτα δεδομένων φτάνουν αποτελεσματικά στους προορισμούς τους.

Υπάρχουν διάφορα πρωτόκολλα δρομολόγησης, το καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικά και αλγόριθμους για τον υπολογισμό των καλύτερων διαδρομών για τη μετάδοση δεδομένων. Μερικά κοινά χρησιμοποιούμενα πρωτόκολλα δρομολόγησης περιλαμβάνουν:

- Πρωτόκολλο δρομολόγησης εσωτερικής πύλης (IGRP)

- Πρωτόκολλο πληροφοριών δρομολόγησης (RIP)

- Πρωτόκολλο Border Gateway (BGP)

- Ανοίξτε πρώτα τη συντομότερη διαδρομή (OSPF)

- Ενισχυμένο πρωτόκολλο δρομολόγησης εσωτερικής πύλης (EIGRP)

Τα πρωτόκολλα δρομολόγησης λειτουργούν με κοινή χρήση ενημερώσεων με γειτονικές συσκευές, επιτρέποντάς τους να δημιουργήσουν μια πλήρη εικόνα της τοπολογίας του δικτύου. Αυτές οι πληροφορίες είναι ζωτικής σημασίας για τον καθορισμό των βέλτιστων διαδρομών για τη μετάδοση δεδομένων και για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας των δεδομένων στον προορισμό τους.

2. Πρωτόκολλα με δυνατότητα δρομολόγησης:

Τα πρωτόκολλα με δυνατότητα δρομολόγησης αναφέρονται στη δυνατότητα επεξεργασίας και προώθησης ενός πρωτοκόλλου δικτύου από έναν δρομολογητή. Με άλλα λόγια, ένα πρωτόκολλο με δυνατότητα δρομολόγησης επιτρέπει στις συσκευές σε διαφορετικά δίκτυα να επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο δρομολόγησης.

Τα πρωτόκολλα με δυνατότητα δρομολόγησης χαρακτηρίζονται από την ικανότητά τους να παρέχουν μοναδικές διευθύνσεις IP σε συσκευές στο δίκτυο. Αυτές οι διευθύνσεις IP λειτουργούν ως αναγνωριστικά που επιτρέπουν στους δρομολογητές να κάνουν διαφοροποίηση μεταξύ συσκευών και να κατευθύνουν πακέτα δεδομένων στον σωστό προορισμό. Τα πρωτόκολλα με δυνατότητα δρομολόγησης ορίζουν τους κανόνες και τους μηχανισμούς για την εκχώρηση και τη διαχείριση διευθύνσεων IP μέσα σε ένα δίκτυο.

Ενώ τα πρωτόκολλα δρομολόγησης επικεντρώνονται στον υπολογισμό και τη διατήρηση των διαδρομών, τα δρομολογήσιμα πρωτόκολλα παρέχουν την απαραίτητη υποδομή για τις συσκευές να συμμετέχουν και να επικοινωνούν σε διαφορετικά τμήματα ενός δικτύου.

Για παράδειγμα, το IPv4 (Internet Protocol έκδοση 4) είναι ένα πρωτόκολλο με δυνατότητα δρομολόγησης που εκχωρεί μοναδικές διευθύνσεις IP σε συσκευές. Οι δρομολογητές μπορούν να προωθήσουν πακέτα δεδομένων αποτελεσματικά χρησιμοποιώντας διευθύνσεις IPv4, προσδιορίζοντας τις καλύτερες διαδρομές με βάση τα πρωτόκολλα δρομολόγησης που υπάρχουν.

Συνοπτικά, τα πρωτόκολλα δρομολόγησης καθορίζουν τις διαδρομές για αποτελεσματική μετάδοση δεδομένων, ενώ τα δρομολογούμενα πρωτόκολλα επιτρέπουν στις συσκευές σε ένα δίκτυο να επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω διευθύνσεων IP. Τα πρωτόκολλα δρομολόγησης χειρίζονται τον υπολογισμό και τη συντήρηση της διαδρομής, ενώ τα πρωτόκολλα δρομολόγησης διασφαλίζουν ότι οι συσκευές είναι προσβάσιμες και αναγνωρίζονται σε όλο το δίκτυο. Και τα δύο είναι κρίσιμα στοιχεία για τη δικτύωση και τη σύνδεση στο Διαδίκτυο.