Προγραμματισμός:
- Προγραμματισμός Διαδικασιών/Νημάτων: Το λειτουργικό σύστημα διατηρεί μια λίστα διεργασιών και νημάτων που πρέπει να εκτελεστούν. Χρησιμοποιεί αλγόριθμους προγραμματισμού για να καθορίσει τη σειρά με την οποία πρέπει να εκτελούνται αυτές οι εργασίες, δίνοντας προτεραιότητα σε σημαντικές ή ευαίσθητες στο χρόνο εργασίες. Οι συνήθεις αλγόριθμοι προγραμματισμού περιλαμβάνουν First-In-First-Out (FIFO), Round Robin, Shortest Job First (SJF) και Priority Scheduling.
- Χειρισμός διακοπής: Όταν συμβαίνει μια διακοπή (π.χ. ένα συμβάν υλικού ή μια είσοδος χρήστη), το λειτουργικό σύστημα αναστέλλει προσωρινά την τρέχουσα εργασία και χειρίζεται τη διακοπή. Μόλις ολοκληρωθεί η επεξεργασία της διακοπής, το λειτουργικό σύστημα συνεχίζει την αρχική εργασία ή προγραμματίζει μια άλλη εργασία για εκτέλεση.
Κατανομή πόρων:
- Διαχείριση μνήμης: Το λειτουργικό σύστημα διαχειρίζεται τους πόρους μνήμης του συστήματος εκχωρώντας και εκχωρώντας μνήμη σε διεργασίες και νήματα που εκτελούνται. Χρησιμοποιεί τεχνικές όπως εικονική μνήμη, σελιδοποίηση και εναλλαγή για τη βελτιστοποίηση της χρήσης της μνήμης.
- Κατανομή CPU: Το λειτουργικό σύστημα κατανέμει χρόνο της CPU σε διαφορετικές εργασίες με βάση τις προτεραιότητες και τις απαιτήσεις πόρων τους. Διασφαλίζει ότι κάθε εργασία λαμβάνει ένα δίκαιο μερίδιο του χρόνου της CPU και εμποδίζει οποιαδήποτε εργασία να μονοπωλήσει τον επεξεργαστή.
- Διαχείριση I/O: Το ΛΣ ελέγχει τις συσκευές εισόδου/εξόδου (π.χ. μονάδες δίσκου, διεπαφές δικτύου) διαχειριζόμενος την πρόσβαση σε αυτές τις συσκευές και προγραμματίζοντας αιτήματα εισόδου/εξόδου από διαφορετικές εργασίες.
- Διαχείριση αρχείων: Το λειτουργικό σύστημα παρέχει μια ενοποιημένη διεπαφή συστήματος αρχείων για τη διαχείριση αρχείων, καταλόγων και χώρου αποθήκευσης σε δευτερεύουσες συσκευές αποθήκευσης. Ρυθμίζει την πρόσβαση στα αρχεία, τα δικαιώματα και την ακεραιότητα των δεδομένων.
Επικοινωνία και συγχρονισμός μεταξύ διεργασιών:
- Επικοινωνία μεταξύ διεργασιών (IPC): Το ΛΣ παρέχει μηχανισμούς για διεργασίες για την επικοινωνία και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ τους. Οι κοινές τεχνικές IPC περιλαμβάνουν σωλήνες, ουρές μηνυμάτων, κοινόχρηστη μνήμη και πρίζες.
- Συγχρονισμός: Το ΛΣ διασφαλίζει ότι πολλές διεργασίες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε κοινόχρηστους πόρους ταυτόχρονα χωρίς διενέξεις. Χρησιμοποιεί μηχανισμούς συγχρονισμού όπως σηματοφόρους, mutexes και οθόνες για να συντονίσει την πρόσβαση σε κρίσιμα τμήματα και να αποτρέψει τις συνθήκες αγώνα.
- Πρόληψη και χειρισμός αδιεξόδου: Τα αδιέξοδα συμβαίνουν όταν πολλές εργασίες περιμένουν η μία την άλλη για να απελευθερώσουν πόρους που κατέχουν. Το λειτουργικό σύστημα εφαρμόζει αλγόριθμους ανίχνευσης και πρόληψης αδιεξόδων για την αποφυγή ή την αποτελεσματική επίλυση αδιεξόδων.
Με τη διαχείριση του προγραμματισμού, της κατανομής πόρων και της επικοινωνίας, το λειτουργικό σύστημα συντονίζει τις εργασίες αποτελεσματικά, διασφαλίζει δίκαιη κατανομή πόρων και διατηρεί τη συνολική σταθερότητα και απόδοση του συστήματος.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα