* επεξεργάζονται ήχο: Οι κάρτες ήχου έχουν σχεδιαστεί για να επεξεργάζονται σήματα ήχου. Δεν αποθηκεύουν αρχεία ήχου όπως οι σκληροί δίσκοι κάνουν.
* αναλογικό έως ψηφιακό: Μετατρέπουν τον αναλογικό ήχο (όπως από ένα μικρόφωνο) σε ψηφιακά σήματα που μπορεί να καταλάβει ο υπολογιστής σας.
* Ψηφιακή έως αναλογική: Μετατρέπουν επίσης τα ψηφιακά αρχεία ήχου (όπως MP3) πίσω σε αναλογικά σήματα για αναπαραγωγή μέσω ηχείων ή ακουστικών.
Βασικά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την απόδοση:
* Ποσοστό δειγματοληψίας: Αυτό καθορίζει πόσα "στιγμιότυπα" του ηχητικού κύματος λαμβάνονται ανά δευτερόλεπτο, επηρεάζοντας την πιστότητα του ήχου. Οι υψηλότεροι ρυθμοί δειγματοληψίας (όπως 48kHz ή 96kHz) έχουν ως αποτέλεσμα περισσότερες λεπτομέρειες.
* βάθος bit: Αυτό αναφέρεται στον αριθμό των δυαδικών ψηφίων που χρησιμοποιούνται για να αντιπροσωπεύουν κάθε δείγμα. Τα υψηλότερα βάθη bit (όπως το 16-bit ή το 24-bit) παρέχουν ένα ευρύτερο φάσμα όγκου και ποιότητας ήχου.
* Αριθμός καναλιών: Αυτό υπαγορεύει τον αριθμό των ροών ήχου που μπορεί να χειριστεί η κάρτα ήχου (στερεοφωνικό, ήχο surround κ.λπ.).
* Αναλογία σήματος προς θόρυβο (SNR): Αυτό μετρά πόσο ανεπιθύμητο θόρυβο υπάρχει στο ηχητικό σήμα. Το υψηλότερο SNR σημαίνει καθαρότερο ήχο.
Λοιπόν, πώς "μετρήσετε" τις δυνατότητες της κάρτας ήχου;
* Ποιότητα: Ψάξτε για υψηλά ποσοστά δειγματοληψίας, βάθη bit και SNR.
* Χαρακτηριστικά: Εξετάστε τον αριθμό των θυρών εισόδου/εξόδου, υποστήριξη για διαφορετικές μορφές ήχου και οποιεσδήποτε ειδικές λειτουργίες όπως ο ήχος surround ή οι ψηφιακές εξόδους ήχου.
Τελικά, η "χωρητικότητα" μιας κάρτας ήχου μετράται από την ικανότητά της να επεξεργάζεται με ακρίβεια και να αναπαράγει ακουστικά σήματα με βάση τις προδιαγραφές και τα χαρακτηριστικά της.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα