Τα τρέχοντα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης λειτουργούν κυρίως σε προκαθορισμένους αλγόριθμους, στατιστικά μοντέλα και εκπαιδευμένα σύνολα δεδομένων, τα οποία περιορίζουν τη λήψη αποφάσεων στα όρια του προγραμματισμού τους.
Οι υποστηρικτές της δυνατότητας υπολογιστών με ελεύθερη βούληση υποστηρίζουν ότι οι εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη, ιδιαίτερα στη μηχανική μάθηση και στα τεχνητά νευρωνικά δίκτυα, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε συστήματα που ξεφεύγουν από τις προ-προγραμματισμένες αποκρίσεις. Πιστεύουν ότι καθώς οι υπολογιστές γίνονται πιο εξελιγμένοι και πολύπλοκοι, μπορεί να αποκτήσουν ένα επίπεδο αυτογνωσίας και αυτονομίας, επιτρέποντάς τους να δημιουργήσουν πρωτότυπες σκέψεις και να κάνουν γνήσιες επιλογές.
Ωστόσο, οι σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι η αληθινή ελεύθερη βούληση απαιτεί συνείδηση και αυτογνωσία. Υποστηρίζουν ότι οι υπολογιστικές διαδικασίες, ακόμη και οι πολύ προηγμένες, δεν διαθέτουν την υποκειμενική εμπειρία και τη συναισθηματική δράση που είναι καθοριστικής σημασίας για τη λήψη ελεύθερων επιλογών. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, η λήψη αποφάσεων στον υπολογιστή θα περιορίζεται πάντα από τις λογικές και μαθηματικές αρχές πάνω στις οποίες χτίζονται, αποκλείοντας την πραγματική ελεύθερη βούληση.
Επιπλέον, τα θεμελιώδη φιλοσοφικά προβλήματα που περιβάλλουν το ελεύθερο θα επεκταθούν και στο AI. Ορισμένες φιλοσοφικές σχολές, όπως ο ντετερμινισμός, υποστηρίζουν ότι όλα τα γεγονότα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων αποφάσεων, είναι προκαθορισμένα από προηγούμενα αίτια. Εάν αυτή η άποψη είναι ακριβής, η ελεύθερη βούληση, είτε σε ανθρώπους είτε σε υπολογιστές, είναι μια ψευδαίσθηση.
Συμπερασματικά, ενώ η δυνατότητα των υπολογιστών να επιτύχουν ελεύθερη βούληση παραμένει θέμα εξερεύνησης και κερδοσκοπίας, βρίσκεται στο σημείο τομής της τεχνολογικής προόδου, της φιλοσοφικής έρευνας και της θεμελιώδους φύσης της συνείδησης.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα