Ακολουθούν μερικές δυνατότητες:
Πρώιμες μορφές επικοινωνίας:
* The Telegraph (1830s): Αν και δεν είναι δίκτυο με τη σύγχρονη έννοια, επέτρεψε την επικοινωνία από το σημείο σε μεγάλες αποστάσεις. Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί η πρώτη μορφή της δικτύωσης επικοινωνίας.
* Το τηλέφωνο (1876): Ομοίως, το τηλέφωνο επέτρεψε την αμφίδρομη επικοινωνία σε απόσταση.
Τεχνολογίες πρώιμης δικτύωσης:
* Διακόπτης πακέτων (1960): Αυτή η ιδέα, που αναπτύχθηκε από τον Paul Baran και τον Donald Davies, έθεσε τις βάσεις για τη σύγχρονη διαδικτυακή εργασία.
* The Arpanet (1969): Συχνά θεωρείται το πρώτο δίκτυο ευρείας περιοχής (WAN) και ένας πρόδρομος του Διαδικτύου.
* Ο επεξεργαστής μηνυμάτων IMP (επεξεργαστής μηνυμάτων διασύνδεσης): Αυτό ήταν ένα βασικό κομμάτι υλικού που χρησιμοποιήθηκε στο Arpanet, υπεύθυνο για τη δρομολόγηση πακέτων μεταξύ κεντρικών υπολογιστών.
Σύγχρονος εξοπλισμός δικτύου:
* Routers (1970): Οι πρώτοι δρομολογητές χρησιμοποιήθηκαν για να συνδέσουν διαφορετικά δίκτυα μαζί και έχουν εξελιχθεί σημαντικά με την πάροδο του χρόνου.
* Διακόπτες (1980): Οι διακόπτες παρείχαν πιο αποτελεσματικούς τρόπους σύνδεσης συσκευών σε ένα τοπικό δίκτυο, αντικαθιστώντας τους κόμβους.
Επομένως, ο "πρώτος εξοπλισμός δικτύου" εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο ορίζετε το "δίκτυο" και τον "εξοπλισμό". Εάν θεωρείτε πρώιμες μορφές επικοινωνίας όπως το Telegraph ή το τηλέφωνο ως δίκτυα, τότε θα μπορούσαν να θεωρηθούν ο πρώτος εξοπλισμός δικτύου. Αν εξετάσετε την εναλλαγή πακέτων και το ARPANET ως την προέλευση της σύγχρονης δικτύωσης, τότε το IMP θα μπορούσε να θεωρηθεί ο πρώτος εξοπλισμός δικτύου.
Τελικά, η ανάπτυξη της τεχνολογίας δικτύωσης ήταν μια σταδιακή διαδικασία με πολλά βασικά ορόσημα. Δεν υπάρχει ενιαίο κομμάτι εξοπλισμού που να μπορεί να ονομαστεί οριστικά ο "πρώτος εξοπλισμός δικτύου".
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα