Οι υπολογιστές δικτύων (NCS) ήταν δημοφιλείς στα τέλη της δεκαετίας του '90, βασιζόμενοι σε μεγάλο βαθμό στη συνδεσιμότητα του δικτύου. Εδώ είναι η υποδομή που χρειάζονται:
απαραίτητο:
* Σύνδεση δικτύου: Το NCS σχεδιάστηκε για να είναι λεπτοί πελάτες, πράγμα που σημαίνει ότι είχαν ελάχιστη τοπική ισχύ αποθήκευσης και επεξεργασίας. Μια αξιόπιστη και γρήγορη σύνδεση δικτύου ήταν ζωτικής σημασίας για να λειτουργούν, συνήθως χρησιμοποιώντας το Ethernet.
* Υποδομή διακομιστή: Το NCS βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε έναν κεντρικό διακομιστή για να παράσχει:
* Λειτουργικό σύστημα: Το λειτουργικό σύστημα και οι εφαρμογές έτρεχαν στο διακομιστή, όχι στο ίδιο το NC.
* Αποθήκευση αρχείων: Το NCS αποθηκεύει τα δεδομένα τους στο διακομιστή, εξαλείφοντας την ανάγκη για τοπικούς σκληρούς δίσκους.
* Υπηρεσίες εφαρμογών: Οι εφαρμογές που φιλοξένησαν και παραδίδουν διακομιστή στο NCS.
* Κεντρική διαχείριση: Αυτό επέτρεψε στους διαχειριστές πληροφορικής να διαχειρίζονται εύκολα ενημερώσεις λογισμικού, ενημερώσεις ασφαλείας και λογαριασμούς χρηστών για όλα τα NCS.
* Λογισμικό διαχείρισης δικτύου: Το λογισμικό ήταν απαραίτητο για τη διαχείριση του ίδιου του δικτύου, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας δικτύου, της πρόσβασης των χρηστών και της παρακολούθησης.
Προαιρετικά αλλά συνιστά:
* Υπηρεσία καταλόγου: Ένα LDAP (πρωτόκολλο πρόσβασης ελαφρού καταλόγου) ή παρόμοια υπηρεσία επέτρεψε την κεντρική διαχείριση των χρηστών, τον έλεγχο ταυτότητας και την εξουσιοδότηση σε όλο το δίκτυο.
* Balancer Load: Εάν η υποδομή διακομιστή χειρίστηκε μεγάλο αριθμό NCS, ένας εξισορρόπησης φορτίου θα μπορούσε να διανείμει την κυκλοφορία σε πολλούς διακομιστές, εξασφαλίζοντας υψηλή διαθεσιμότητα και απόδοση.
* Συσκευές ασφαλείας δικτύου: Τα τείχη προστασίας, τα συστήματα ανίχνευσης εισβολών και το λογισμικό προστασίας από ιούς ήταν απαραίτητα για την προστασία του δικτύου και των δεδομένων που είναι αποθηκευμένα στον διακομιστή.
* Εργαλεία παρακολούθησης δικτύου: Αυτά βοήθησαν στην παρακολούθηση της απόδοσης του δικτύου και τον εντοπισμό πιθανών ζητημάτων.
Σκέψεις:
* εύρος ζώνης δικτύου: Το NCS χρειάστηκε επαρκές εύρος ζώνης για να υποστηρίξει τη μεταφορά δεδομένων και τη χρήση εφαρμογών. Αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για τις εφαρμογές πολυμέσων.
* Ασφάλεια: Τα NCs ήταν εγγενώς πιο ασφαλή από τους παραδοσιακούς υπολογιστές λόγω της περιορισμένης τοπικής ισχύος αποθήκευσης και επεξεργασίας τους. Ωστόσο, η εξασφάλιση της ίδιας της υποδομής δικτύου ήταν κρίσιμη.
* Επιμελητικότητα: Η υποδομή δικτύου απαιτείται για να είναι κλιμακωτή για να ικανοποιήσει την ανάπτυξη του αριθμού των NCS.
Γιατί οι υπολογιστές δικτύων έχασαν δημοτικότητα:
* Περιορισμένη λειτουργικότητα: Τα NCS περιορίζονταν σε ό, τι θα μπορούσε να προσφέρει ο διακομιστής, περιορίζοντας την ευελιξία και τη δύναμή τους.
* Κόστος: Η διατήρηση και η αναβάθμιση της υποδομής των διακομιστών μπορεί να είναι δαπανηρή.
* Άνοδος προσωπικών υπολογιστών: Οι υπολογιστές έγιναν όλο και πιο ισχυροί και προσιτοί, τελικά καθιστώντας το NCS παρωχημένο.
Ενώ το NCS δεν είναι τόσο δημοφιλές όσο ήταν κάποτε, η υποδομή που απαιτούσε εξακολουθεί να είναι σχετική σήμερα. Οι σύγχρονοι λεπτοί πελάτες και ο υπολογιστής cloud έχουν κληρονομήσει πολλές από τις ίδιες αρχές, υπογραμμίζοντας τη συνδεσιμότητα του δικτύου, την κεντρική διαχείριση και τις εφαρμογές που βασίζονται σε διακομιστές.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα