Τι είναι η εικονική επικοινωνία δύο επιπέδων OSI σε διαφορετικά μηχανήματα;

Αυτή είναι η πιο κοινή τεχνική που χρησιμοποιείται για την υποστήριξη επικοινωνιών από δύο υπολογιστές σε ένα δίκτυο. Το επίπεδο μεταφοράς είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία ενός εικονικού κυκλώματος στον κεντρικό υπολογιστή προορισμού και διασφαλίζει ότι τα δεδομένα παραδίδονται αξιόπιστα και με τη σειρά. Το τυπικό πρωτόκολλο μεταφοράς που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία εικονικών κυκλωμάτων είναι το TCP (Transmission Control Protocol). Στο TCP, ο αποστολέας μεταδίδει πακέτα δεδομένων στον δέκτη, το καθένα από τα οποία περιέχει έναν αριθμό ακολουθίας. Ο παραλήπτης αναγνωρίζει κάθε πακέτο που λαμβάνει και ο αποστολέας επαναμεταδίδει τα πακέτα για τα οποία δεν λαμβάνει επιβεβαίωση. Επιπλέον, ο δέκτης πρέπει να αποθηκεύσει τα εισερχόμενα πακέτα εάν φτάσουν γρηγορότερα από ό,τι μπορεί να τα επεξεργαστεί η εφαρμογή λήψης. Το επίπεδο μεταφοράς παρέχει επίσης έλεγχο ροής, ο οποίος διασφαλίζει ότι ο αποστολέας δεν στέλνει δεδομένα γρηγορότερα από ό,τι μπορεί να τα επεξεργαστεί ο παραλήπτης. Ο έλεγχος ροής μπορεί να εφαρμοστεί χρησιμοποιώντας διάφορους μηχανισμούς, όπως το πρωτόκολλο συρόμενου παραθύρου του TCP. Κάθε μία από τις δύο συσκευές κατά μήκος ενός εικονικού κυκλώματος δημιουργεί και διαχειρίζεται μια σύνδεση εικονικού κυκλώματος ανεξάρτητα.

Ένα παράδειγμα δύο διαδικασιών εφαρμογής που χρησιμοποιούν συνδέσεις εικονικού κυκλώματος για επικοινωνία φαίνεται στο παρακάτω σχήμα, μαζί με τις αντίστοιχες κεφαλίδες πρωτοκόλλου από κάθε επίπεδο στις δύο συσκευές, όπως μπορεί να εμφανίζονται για δύο συγκεκριμένες μονάδες δεδομένων που ανταλλάσσονται (τις ονομάζουμε πακέτο 1 και πακέτο 2). Τα εικονικά κυκλώματα του επιπέδου μεταφοράς υποστηρίζονται χρησιμοποιώντας την υπηρεσία εικονικών κυκλωμάτων επιπέδου δικτύου που παρέχονται από συσκευές κατώτερου επιπέδου διαδικτύου. Το επίπεδο δικτύου χρησιμοποιεί μηχανισμούς δρομολόγησης για να προωθήσει πακέτα δεδομένων από τη συσκευή αποστολής προς τη συσκευή λήψης στα δίκτυα. Ο αποστολέας (host A1 στο σχήμα) έχει ένα εικονικό κύκλωμα προς τον δέκτη (host A3 στο σχήμα) με αριθμό 2. Αυτό το κύκλωμα μπορεί να περιλαμβάνει μια ακολουθία υποδικτύων και συνδέσεων υποδικτύου, με πιθανώς αρκετές ενδιάμεσες συσκευές (B, C , και Δ). Οι μηχανισμοί δρομολόγησης σε αυτές τις συσκευές τους επιτρέπουν να προωθήσουν σωστά δεδομένα στο πλαίσιο ενός δεδομένου εικονικού κυκλώματος.

Σχέση μεταξύ επιπέδων με σημεία πρόσβασης υπηρεσιών

Κάθε επίπεδο πάνω από το φυσικό επίπεδο σε ένα δίκτυο πρέπει να λάβει κάποια υπηρεσία από το επίπεδο από κάτω. Οι οντότητες σε ένα επίπεδο χρησιμοποιούν ένα ή περισσότερα σημεία πρόσβασης υπηρεσιών (SAP) οντοτήτων στο παρακάτω επίπεδο για πρόσβαση στις παρακάτω υπηρεσίες για πρόσβαση στις υπηρεσίες αυτού του κατώτερου επιπέδου(ων).

Υπηρεσίες —Σε όλα τα επίπεδα πρωτοκόλλου, μια οντότητα πρωτοκόλλου ανώτερου επιπέδου θα χρησιμοποιεί ένα ή περισσότερα σημεία πρόσβασης υπηρεσιών (SAP) οντοτήτων ομότιμων πρωτοκόλλων στο επίπεδο που βρίσκεται ακριβώς κάτω από αυτό για να αποκτήσει συγκεκριμένες υπηρεσίες. Η χρήση των SAP επιτρέπει στις υπηρεσίες που παρέχονται σε ένα επίπεδο σε πολλαπλές παρουσίες πρωτοκόλλου που υλοποιούνται στα ανώτερα επίπεδα.

Οι υπηρεσίες συνήθως ζητούνται ή παρέχονται μέσω πρωτόγονων - ένα ειδικό είδος μηνύματος που ανταλλάσσεται μεταξύ οντοτήτων σε διαφορετικά επίπεδα πρωτοκόλλου. Στο μοντέλο του OSI, τα πρωτόγονα έχουν διαφορετικά ονόματα που αντικατοπτρίζουν τη λειτουργία που εκτελούν, όπως:

- αίτημα

- ένδειξη

- απάντηση

- επιβεβαιώστε

Παράδειγμα SAP-TCP και IP

Οι υπηρεσίες που παρέχονται από μια παρουσία πρωτοκόλλου επιπέδου-N υλοποιούνται από μονάδες δεδομένων πρωτοκόλλου (PDU) που παρέχονται από αυτήν την παρουσία πρωτοκόλλου σε οποιαδήποτε από τις ομότιμες παρουσίες πρωτοκόλλου εντός του ίδιου επιπέδου. δηλαδή παραδίδονται στους ομοτίμους του SAP. Ομοίως, τα SAP επιπέδου 3 χρησιμοποιούνται από οντότητες πρωτοκόλλου επιπέδου 4 για την ανταλλαγή PDU επιπέδου 4 (που συνήθως περιέχουν πακέτα δεδομένων χρήστη ή εφαρμογής). Κάθε διεπαφή πρωτοκόλλου μπορεί να έχει μόνο έναν περιορισμένο αριθμό πρωτόγονων τύπων υπηρεσιών και έναν πολύ περιορισμένο αριθμό SAP. Ένα παράδειγμα είναι το επίπεδο μεταφοράς SAP της διεπαφής πρωτοκόλλου της IP, το οποίο περιέχει μόνο δύο πρωτόγονα SAP (CONNECT και DATA) και μόνο ένα συσχετισμένο SAP. Ως αποτέλεσμα, όλα τα πακέτα που περιέχουν PDU που ρέουν μεταξύ οντοτήτων layer-3 και layer-4 πρέπει να χρησιμοποιούν αυτό το μοναδικό SAP.