Η ιστορία του πληκτρολογίου μπορεί να εντοπιστεί στα μέσα του 1800, όταν εφευρέθηκαν οι γραφομηχανές. Οι πρώτες γραφομηχανές, που αναπτύχθηκαν τη δεκαετία του 1860, είχαν μια διάταξη πλήκτρων που βασιζόταν στη διάταξη του τυπογραφείου. Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα γράμματα, όπως «e», «t», «a» και «o», τοποθετήθηκαν στο κέντρο του πληκτρολογίου για να διευκολύνουν την πληκτρολόγηση.
Η διάταξη QWERTY
Η διάταξη QWERTY, η οποία εξακολουθεί να είναι η τυπική διάταξη που χρησιμοποιείται στα περισσότερα πληκτρολόγια σήμερα, προέκυψε ως αποτέλεσμα μιας τυχαίας συνάντησης μεταξύ του εφευρέτη της γραφομηχανής Christopher Latham Sholes και ενός τηλεγραφητή ονόματι James Densmore. Στη δεκαετία του 1870, οι Sholes και Densmore εργάζονταν σε μια γραφομηχανή όταν παρατήρησαν ότι έκαναν συχνά λάθη. Συνειδητοποίησαν ότι το πρόβλημα ήταν ότι τα κλειδιά για τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα γράμματα ήταν πολύ κοντά μεταξύ τους.
Για να λύσουν αυτό το πρόβλημα, αναδιάταξη των πλήκτρων έτσι ώστε τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα γράμματα τοποθετούνται πιο μακριά. Πρόσθεσαν επίσης ένα πλήκτρο διαστήματος για να εμποδίσουν τα πλήκτρα να κολλήσουν μεταξύ τους. Αυτή η διάταξη, η οποία είναι πλέον γνωστή ως διάταξη QWERTY, έκανε την πληκτρολόγηση πολύ πιο εύκολη και ταχύτερη.
Δύναμη διατήρησης της διάταξης QWERTY
Η διάταξη QWERTY έγινε γρήγορα το πρότυπο για γραφομηχανές και τελικά για υπολογιστές. Παρά τη γνωστή αναποτελεσματικότητά της (π.χ. με τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα γράμματα να μην είναι τοποθετημένα στις πιο ιδανικές εργονομικές θέσεις), η διάταξη QWERTY παρέμεινε το πρότυπο λόγω της πανταχού παρουσίας της και της ευκολίας μετάβασης από γραφομηχανές σε υπολογιστές.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα