_Ακολουθεί ένα απλοποιημένο παράδειγμα του πώς λειτουργούν οι πρίζες:_
- Το πρόγραμμα Α δημιουργεί μια υποδοχή. Αυτό είναι σαν να ανοίγεις μια πόρτα στο σπίτι. Η πρίζα αναγνωρίζεται από μια μοναδική διεύθυνση, όπως μια διεύθυνση δρόμου.
- Το πρόγραμμα Β συνδέεται στην πρίζα. Αυτό είναι σαν κάποιος να χτυπά την πόρτα. Το πρόγραμμα Β πρέπει να γνωρίζει τη διεύθυνση της πρίζας στην οποία θέλει να συνδεθεί, όπως ακριβώς ένα άτομο πρέπει να γνωρίζει τη διεύθυνση του σπιτιού που θέλει να επισκεφτεί.
- Μόλις συνδεθούν, τα δύο προγράμματα μπορούν να επικοινωνήσουν. Μπορούν να στέλνουν μηνύματα πέρα δώθε, όπως οι άνθρωποι που μιλούν από μια ανοιχτή πόρτα.
Οι υποδοχές μπορούν να χρησιμοποιούν διαφορετικά _πρωτόκολλα επικοινωνίας_ για να ελέγχουν τον τρόπο αποστολής και λήψης δεδομένων. Μερικά κοινά πρωτόκολλα περιλαμβάνουν:
- TCP (Πρωτόκολλο Ελέγχου Μετάδοσης): Το TCP είναι ένα αξιόπιστο πρωτόκολλο, που σημαίνει ότι διασφαλίζει ότι τα δεδομένα μεταδίδονται και λαμβάνονται σωστά και ότι τα δεδομένα δεν αλλοιώνονται ή χάνονται.
- UDP (User Datagram Protocol) : Το UDP είναι λιγότερο αξιόπιστο πρωτόκολλο, αλλά είναι ταχύτερο από το TCP. Το UDP δεν εγγυάται ότι τα δεδομένα μεταδίδονται ή λαμβάνονται σωστά, αλλά χρησιμοποιείται συχνά για εφαρμογές όπου η ταχύτητα είναι πιο σημαντική από την αξιοπιστία, όπως τα διαδικτυακά παιχνίδια ή η ροή βίντεο.
Οι υποδοχές αποτελούν ουσιαστικό μέρος του Διαδικτύου και χρησιμοποιούνται σχεδόν από όλες τις εφαρμογές που επικοινωνούν μέσω του δικτύου.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα