Τι είναι ο προγραμματισμός του εικονικού στρογγυλού Robin CPU;

Ο εικονικός στρογγυλός Robin (VRR) είναι ένας αλγόριθμος προγραμματισμού CPU που στοχεύει στη βελτίωση της δικαιοσύνης και της ανταπόκρισης του παραδοσιακού προγραμματισμού στρογγυλού Robin (RR) εξετάζοντας τον εικονικό χρόνο που δαπανάται από τις διαδικασίες και όχι τον πραγματικό χρόνο εκτέλεσης.

Ακολουθεί μια κατανομή του VRR:

Πώς λειτουργεί:

1. Εικονική ώρα: Αντί να χρησιμοποιεί την πραγματική ώρα που λειτουργεί μια διαδικασία, το VRR χρησιμοποιεί έναν εικονικό μετρητή χρόνου για κάθε διαδικασία. Αυτός ο εικονικός χρόνος αυξάνεται με ρυθμό ανάλογα με τη χρήση της CPU της διαδικασίας.

2. φέτες χρόνου: Όπως το RR, το VRR χωρίζει το χρόνο σε φέτες χρόνου σταθερού μήκους.

3. Προγραμματισμός: Οι διαδικασίες προγραμματίζονται με τρόπο στρογγυλοποίησης, αλλά η φέτα χρόνου αποδίδεται με βάση τον εικονικό χρόνο τους. Μια διαδικασία με υψηλότερο εικονικό χρόνο (που υποδεικνύει περισσότερη χρήση της CPU) θα λάβει μια μικρότερη φέτα χρόνου, ενώ μια διαδικασία με χαμηλότερη εικονική ώρα (λιγότερη χρήση της CPU) παίρνει μεγαλύτερη φέτα χρόνου.

Πλεονεκτήματα του VRR:

* Βελτιωμένη δικαιοσύνη: Το VRR εξασφαλίζει ότι οι διαδικασίες με υψηλότερες απαιτήσεις της CPU δεν μονοπωλούν την CPU, δίνοντας περισσότερο χρόνο σε διαδικασίες που χρειάζονται λιγότερη CPU.

* Αυξημένη ανταπόκριση: Παρέχοντας μικρότερες φέτες χρόνου σε διεργασίες έντασης CPU, το VRR επιτρέπει συχνότερη εναλλαγή μεταξύ των διαδικασιών, οδηγώντας σε καλύτερη ανταπόκριση για διαδραστικές εργασίες.

* Μειωμένες εκρήξεις CPU: Με την κατανομή των μικρότερων φέτες χρόνου σε διαδικασίες που καταναλώνουν περισσότερη CPU, το VRR μπορεί να βοηθήσει στην εξομάλυνση της χρήσης της CPU και στη μείωση της επίδρασης των εκρήξεων της CPU.

* καλύτερη απόδοση: Σε ορισμένα σενάρια, η VRR μπορεί να επιτύχει καλύτερη απόδοση από την RR, εμποδίζοντας τις διεργασίες έντασης CPU από την λιμοκτονία άλλων διαδικασιών.

Παράδειγμα:

Φανταστείτε δύο διαδικασίες, Α και Β. Η διαδικασία Α είναι εντατική CPU, ενώ η διαδικασία Β είναι δεσμευμένη από I/O. Σε έναν παραδοσιακό προγραμματιστή RR, η επεξεργασία Α μπορεί να κυριαρχήσει στον χρόνο CPU. Με το VRR, η εικονική ώρα της διαδικασίας Α θα αυξηθεί γρήγορα λόγω της υψηλής κατανάλωσης της CPU. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα μικρότερες φέτες χρόνου για τη διαδικασία Α και φέτες μεγαλύτερου χρόνου για τη διαδικασία Β, εξασφαλίζοντας πιο δίκαιη και πιο ευαίσθητη προγραμματισμό.

Σημειώσεις εφαρμογής:

* Το VRR συνήθως εφαρμόζεται σε λειτουργικά συστήματα με προηγμένες λειτουργίες προγραμματισμού.

* Ο καθορισμός του κατάλληλου εικονικού ρυθμού αύξησης του χρόνου για διαφορετικές διαδικασίες μπορεί να είναι πολύπλοκη και απαιτεί συντονισμό.

Συνοπτικά:

Το VRR είναι ένας αλγόριθμος προγραμματισμού CPU που βελτιώνει τη δικαιοσύνη και την ανταπόκριση του παραδοσιακού προγραμματισμού RR λαμβάνοντας υπόψη τον εικονικό χρόνο που δαπανάται από τις διαδικασίες. Βοηθά στην πρόληψη των διεργασιών έντασης CPU να κυριαρχήσει στην CPU και να διασφαλίζει ότι όλες οι διαδικασίες λαμβάνουν ένα δίκαιο μερίδιο των πόρων της CPU.