Όταν μια διεργασία αποκτά πρόσβαση σε μια εικονική διεύθυνση, το λειτουργικό σύστημα ελέγχει εάν η αντίστοιχη σελίδα βρίσκεται στη φυσική μνήμη. Εάν είναι, η πρόσβαση παρέχεται. Εάν δεν είναι, το λειτουργικό σύστημα ανταλλάσσει μια σελίδα που δεν χρησιμοποιείται αυτήν τη στιγμή και πραγματοποιεί εναλλαγή στην απαιτούμενη σελίδα. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται σελιδοποίηση.
Η εικονική μνήμη βελτιστοποιεί την απόδοση με διάφορους τρόπους. Πρώτον, επιτρέπει στο λειτουργικό σύστημα να εκτελεί πολλές διεργασίες ταυτόχρονα, ακόμα κι αν δεν υπάρχει αρκετή φυσική μνήμη για να κρατήσει όλες τις διεργασίες στη μνήμη ταυτόχρονα. Αυτό συμβαίνει επειδή το λειτουργικό σύστημα μπορεί να ανταλλάξει σελίδες που δεν χρησιμοποιούνται αυτήν τη στιγμή, αφήνοντας χώρο για σελίδες από άλλες διαδικασίες.
Δεύτερον, η εικονική μνήμη βοηθά στην αποφυγή κατακερματισμού της φυσικής μνήμης. Ο κατακερματισμός συμβαίνει όταν η φυσική μνήμη χωρίζεται σε μικρά, άχρηστα κομμάτια. Αυτό μπορεί να δυσκολέψει το λειτουργικό σύστημα να εκχωρήσει συνεχόμενα τμήματα μνήμης σε διεργασίες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη απόδοση. Η εικονική μνήμη αποτρέπει τον κατακερματισμό επιτρέποντας στις διεργασίες να χρησιμοποιούν μη συνεχόμενα μπλοκ φυσικής μνήμης.
Τρίτον, η εικονική μνήμη βοηθά στην προστασία της μνήμης μιας διεργασίας από την πρόσβαση από άλλη διεργασία. Αυτό συμβαίνει επειδή κάθε διεργασία έχει τον δικό της εικονικό χώρο διευθύνσεων και το λειτουργικό σύστημα δεν επιτρέπει στις διεργασίες να έχουν πρόσβαση στη μνήμη εκτός του δικού τους χώρου διευθύνσεων.
Συνολικά, η εικονική μνήμη είναι μια ισχυρή τεχνική διαχείρισης μνήμης που βοηθά στη βελτίωση της απόδοσης, της αξιοπιστίας και της ασφάλειας των λειτουργικών συστημάτων.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα