Αριθμός πυρήνων: Οι CPU μπορούν να έχουν πολλαπλούς πυρήνες, καθένας από τους οποίους μπορεί να επεξεργάζεται οδηγίες ανεξάρτητα. Όσο περισσότερους πυρήνες έχει μια CPU, τόσο περισσότερες εργασίες μπορεί να χειριστεί ταυτόχρονα.
Προσωρινή μνήμη: Η προσωρινή μνήμη είναι μια μικρή ποσότητα μνήμης υψηλής ταχύτητας που αποθηκεύει δεδομένα και οδηγίες με συχνή πρόσβαση. Όσο μεγαλύτερη είναι η κρυφή μνήμη, τόσο λιγότερο η CPU έχει πρόσβαση σε πιο αργή κύρια μνήμη, κάτι που μπορεί να βελτιώσει την απόδοση.
RAM (μνήμη): Η μνήμη τυχαίας πρόσβασης (RAM) αποθηκεύει τον κώδικα και τα δεδομένα που επεξεργάζονται η CPU. Όσο περισσότερη μνήμη RAM έχει ένας υπολογιστής, τόσο περισσότερα προγράμματα μπορεί να εκτελούνται ταυτόχρονα και τόσο πιο γρήγορα μπορεί να εναλλάσσεται μεταξύ τους.
Ταχύτητα λεωφορείου: Η ταχύτητα διαύλου καθορίζει πόσο γρήγορα μπορούν να μεταφερθούν δεδομένα μεταξύ της CPU και άλλων στοιχείων του υπολογιστή. Όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα του διαύλου, τόσο πιο γρήγορη είναι η μεταφορά δεδομένων.
Ταχύτητα σκληρού δίσκου: Ο σκληρός δίσκος είναι όπου αποθηκεύονται τα προγράμματα και τα δεδομένα όταν δεν υποβάλλονται σε επεξεργασία από την CPU. Όσο πιο γρήγορος είναι ο σκληρός δίσκος, τόσο πιο γρήγορα μπορεί ο υπολογιστής να έχει πρόσβαση στα δεδομένα.
Δίσκοι στερεάς κατάστασης (SSD): Οι SSD είναι ένας τύπος συσκευής αποθήκευσης που χρησιμοποιεί μνήμη flash αντί για περιστρεφόμενο δίσκο. Οι SSD είναι πολύ πιο γρήγοροι από τους παραδοσιακούς σκληρούς δίσκους, γεγονός που μπορεί να βελτιώσει τη συνολική απόδοση ενός υπολογιστή.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα