Ο νεοϊσμός είναι ένα καλλιτεχνικό κίνημα που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Χαρακτηρίζεται από τη χρήση νέων μέσων, όπως υπολογιστές, εκτυπωτές και σαρωτές, για τη δημιουργία τέχνης. Ο νεοϊσμός είναι επίσης γνωστός για την απόρριψη των παραδοσιακών μορφών τέχνης και την έμφαση που δίνει στη συνεργασία και την κοινότητα.
Ο όρος «Νεοισμός» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον καλλιτέχνη Robert Adrian το 1979. Ο Adrian όρισε τον Νεοϊσμό ως «ο νέος ισμός, ο ισμός που δεν είναι ισμός, ο ισμός που είναι τα πάντα και τίποτα». Ο νεοϊσμός θεωρείται συχνά ως αντίδραση στην κυριαρχία της εννοιολογικής τέχνης στη δεκαετία του 1970. Οι εννοιολογικοί καλλιτέχνες ασχολούνταν πρωτίστως με τις ιδέες πίσω από το έργο τους, παρά με τις οπτικές ή αισθητικές ιδιότητες του ίδιου του έργου. Ο νεοϊσμός, από την άλλη, αγκάλιασε τις οπτικές και αισθητικές ιδιότητες της τέχνης.
Ο νεοϊσμός είναι ένα ποικίλο κίνημα που περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνών, από ζωγράφους και γλύπτες μέχρι μουσικούς και συγγραφείς. Μερικοί από τους πιο γνωστούς Νεοϊστές περιλαμβάνουν τον Monte Cazazza, τον Luther Blissett και τον Hakim Bey.
Ο νεοϊσμός έχει εκτεθεί σε μουσεία και γκαλερί σε όλο τον κόσμο. Το 1980, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη πραγματοποίησε μια έκθεση με τίτλο «Νεοϊσμός:Η Τέχνη της Νέας Εποχής». Η έκθεση παρουσίασε τη δουλειά περισσότερων από 50 νεοϊστών καλλιτεχνών.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα