Μαγνητικά μέσα:
* δισκέτες: Αυτοί ήταν μικροί, ευέλικτοι δίσκοι που εγκλεισμένοι σε πλαστικό τετράγωνο, που χρησιμοποιήθηκαν για την αποθήκευση δεδομένων σε υπολογιστές. Είχαν περιορισμένη χωρητικότητα αποθήκευσης (συνήθως 1,44 MB) και ήταν επιρρεπείς σε ζημιά.
* Δίσκοι σκληρού δίσκου (HDD): Ενώ εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται, οι HDD θεωρούνται "ντεμοντέ" σε σύγκριση με τα SSD. Αποθηκεύουν δεδομένα σχετικά με τις περιστρεφόμενες μαγνητικές πιατέλες που έχουν πρόσβαση με μαγνητική κεφαλή. Τα HDD είναι σχετικά φθηνά αλλά πιο αργά από τα SSD.
* Μαγνητικές ταινίες: Αυτές είναι μεγάλες λωρίδες μαγνητικής ταινίας που χρησιμοποιούνται για αρχειακή αποθήκευση, συχνά σε μεγάλους κύλινδρους. Ήταν γνωστοί για την υψηλή τους χωρητικότητα, αλλά τους αργούς χρόνους πρόσβασης.
Οπτικά μέσα:
* Συμπαγείς δίσκοι (CDS): Χρησιμοποιείται για την αποθήκευση ήχου και δεδομένων, τα CD χρησιμοποιούν ένα λέιζερ για να διαβάζουν και να γράφουν δεδομένα σε δίσκο πολυανθρακικού. Έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από υπηρεσίες ψηφιακής ροής.
* Ψηφιακοί δίσκοι (DVD): Μια εξέλιξη των CD, τα DVDs έχουν υψηλότερη χωρητικότητα αποθήκευσης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την αποθήκευση ταινιών και βιντεοπαιχνιδιών.
Άλλο:
* Κάρτες διάτρησης: Αυτές ήταν άκαμπτες κάρτες με οπές διάτρητες σε συγκεκριμένες θέσεις για να αντιπροσωπεύουν δεδομένα. Χρησιμοποιήθηκαν σε πρώιμους υπολογιστές για την είσοδο και την αποθήκευση δεδομένων, αλλά είναι πλέον παρωχημένες.
* Ταινία χαρτιού: Παρόμοια με τις κάρτες διάτρησης, χρησιμοποιήθηκε χαρτί για την αποθήκευση δεδομένων σε πρώιμους υπολογιστές. Ήταν μια μακρά λωρίδα χαρτιού με τρύπες διάτρητα σε αυτό για να αντιπροσωπεύουν πληροφορίες.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ορισμένες από αυτές τις συσκευές εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται, ειδικά για αρχειακούς σκοπούς ή σε εξειδικευμένες εφαρμογές. Ωστόσο, δεν είναι πλέον οι κύριες λύσεις αποθήκευσης για τους περισσότερους σύγχρονους υπολογιστές και συσκευές.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα