1. ΔΙΑΚΟΠΗ/Διαχείριση συσκευών αποθήκευσης:
* αφαίρεση: Το λειτουργικό σύστημα κρύβει τις φυσικές λεπτομέρειες των συσκευών αποθήκευσης (σκληρούς δίσκους, SSD κ.λπ.) και παρουσιάζει μια απλοποιημένη λογική προβολή στους χρήστες και τις εφαρμογές.
* Διαχωρισμός: Επιτρέπει τη διαίρεση της φυσικής αποθήκευσης σε πολλαπλές λογικές μονάδες (διαμερίσματα), κάθε ενδεχομένως φιλοξενία διαφορετικών συστημάτων αρχείων ή λειτουργικών συστημάτων.
* μορφοποίηση: Προετοιμάζει νέες συσκευές αποθήκευσης ή διαμερίσματα για χρήση δημιουργώντας μια δομή συστήματος αρχείων.
2. Διαχείριση συστήματος αρχείων:
* Οργανισμός αρχείων και καταλόγου: Παρέχει μια ιεραρχική δομή (καταλόγους/φακέλους) για την οργάνωση και την αποθήκευση αρχείων.
* Ονομασία αρχείου: Επιβάλλει κανόνες για την ονομασία αρχείων και καταλόγων, εξασφαλίζοντας τη μοναδικότητα σε έναν δεδομένο κατάλογο.
* Έλεγχος πρόσβασης αρχείων: Διαχειρίζεται δικαιώματα (ανάγνωση, εγγραφή, εκτέλεση) για αρχεία και καταλόγους, ελέγχοντας ποιοι χρήστες ή διαδικασίες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά.
* Διαχείριση μεταδεδομένων: Παρακολουθεί τις βασικές πληροφορίες για κάθε αρχείο και κατάλογο, όπως το μέγεθος, την ημερομηνία δημιουργίας, την ημερομηνία τροποποίησης και τα δικαιώματα.
3. Διαχείριση ελεύθερου χώρου:
* Παρακολούθηση: Το λειτουργικό σύστημα συνεχώς παρακολουθεί ότι οι περιοχές αποθήκευσης είναι δωρεάν και οι οποίες καταλαμβάνονται από αρχεία.
* Κατανομή: Όταν ένα πρόγραμμα ή ένας χρήστης ζητά χώρο αποθήκευσης, το λειτουργικό σύστημα διαθέτει δωρεάν μπλοκ για να φιλοξενήσει τα νέα δεδομένα.
* DealLocation: Όταν τα αρχεία διαγράφονται, το OS σηματοδοτεί τα αντίστοιχα μπλοκ ως δωρεάν, καθιστώντας τα διαθέσιμα για επαναχρησιμοποίηση.
4.
* Προσωρινή αποθήκευση: Συχνά πρόσβαση σε δεδομένα από την αποθήκευση αποθηκεύονται προσωρινά σε ταχύτερη μνήμη RAM (μνήμη cache) για να επιταχύνουν την επακόλουθη πρόσβαση. Το λειτουργικό σύστημα διαχειρίζεται τα δεδομένα που αποθηκεύονται και πότε να ενημερώσουν τη συσκευή αποθήκευσης με αλλαγές.
* buffering: Το λειτουργικό σύστημα χρησιμοποιεί buffer (προσωρινές περιοχές αποθήκευσης στη μνήμη RAM) για τη συγκράτηση δεδομένων που μεταφέρονται μεταξύ της κύριας μνήμης και των συσκευών αποθήκευσης. Αυτό εξομαλύνει τις διαφορές ταχύτητας και βελτιώνει την αποτελεσματικότητα.
5. Προστασία και ανάκτηση δεδομένων:
* Υποστήριξη επιδρομών: Πολλά OSS προσφέρουν υλοποιήσεις λογισμικού RAID, επιτρέποντας στους χρήστες να συνδυάζουν πολλαπλούς φυσικούς δίσκους για αυξημένη απόδοση ή πλεονασμό (προστασία έναντι αποτυχιών δίσκου).
* journaling: Ορισμένα συστήματα αρχείων χρησιμοποιούν το περιοδικό, όπου οι αλλαγές γράφονται σε ένα αρχείο καταγραφής πριν δεσμευτούν στον κύριο χώρο αποθήκευσης. Αυτό βοηθά στην πρόληψη της διαφθοράς δεδομένων σε περίπτωση συντριβών ή αποτυχιών ισχύος.
* Εργαλεία δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας και ανάκτησης: Παρόλο που δεν είναι πάντα χτισμένο απευθείας στο λειτουργικό σύστημα, πολλά λειτουργικά συστήματα παρέχουν επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας ή διεπαφές για την υποστήριξη λειτουργιών δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας και αποκατάστασης δεδομένων.
Σημαντική σημείωση: Οι συγκεκριμένες δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τη διαχείριση της αποθήκευσης μπορούν να ποικίλουν σημαντικά μεταξύ διαφορετικών λειτουργικών συστημάτων (Windows, MacOS, Linux Distributions κ.λπ.).
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα