Κλωνογονιδιακή επιβίωση Πρωτόκολλο Δοκιμασίας

Η πρώτη κλινική δοκιμή ενός χημειοθεραπευτικού παράγοντα για τη θεραπεία του καρκίνου πραγματοποιήθηκε το 1946 με περιορισμένη επιτυχία. Αν και οι γιατροί έψαχναν για νέες θεραπείες , οι ερευνητές ανέπτυξαν το Κλωνογονική επιβίωσης κυττάρων Δοκιμασία για τη δοκιμή των νέων αυτών παραγόντων πριν από τη δοκιμή τους σε ασθενείς . Περιγραφή
Η

Η δοκιμασία κλωνογονικής επιβίωσης μετρά την τοξικότητα της θεραπείας επί κυττάρων σε ένα ευρύ φάσμα δόσεων . Ο τύπος του κυττάρου που μετράται εξαρτάται από τη δοκιμασία , όπως τα καρκινικά κύτταρα για την τοξικότητα ή φυσιολογικά κύτταρα για παρενέργειες. Η τιμή της αποτίμησης προσδιορίζει την ικανότητα των κυττάρων να αναπαράγονται και να σχηματίσουν κλώνους .
Εικόνων Κλωνογονική
Η

Στη βασική του μορφή , τα επεξεργασμένα κύτταρα αραιώνονται και καλλιεργούνται σε τρυβλία Petri . Αν ένα κύτταρο είναι βιώσιμη, χωρίζει και την πάροδο του χρόνου αποτελεί ένα μικρό ανάχωμα των κυττάρων που ονομάζονται κλώνων . Όλα τα κύτταρα είναι γενετικά πανομοιότυπα . Στο τέλος του πειράματος , οι κλώνοι χρωματίζονται και μετρούνται για να καθορίσει τα ποσοστά επιβίωσης σε κάθε δόση .

Η Τροποποιήσεις
Η

Σύγχρονη δοκιμασίες μπορεί να γίνει με διάφορους μορφές . Για παράδειγμα , κυτταρομετρητές ροής χρησιμοποιούν ακτίνες λέιζερ για να καταθέσει μία κατεργασία των κυττάρων σε κάθε φρεάτιο μιας πλάκας 96-φρεατίων . Οι επιστήμονες μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα αντιδραστήρια , όπως το μπλε alamar δοκιμασία , η οποία μετρά μεταβολική δραστηριότητα , να βρει και να ποσοτικοποιηθούν οι κλώνοι .
Η
εικόνων