1. Κατασκευαστές υλικού:
* Σχεδιασμός και παραγωγή: Δημιουργούν τα φυσικά στοιχεία του υπολογιστή, όπως οι επεξεργαστές, η μνήμη, η αποθήκευση και οι συσκευές εισόδου/εξόδου.
* Αρχική ρύθμιση: Συχνά προ-εγκαταστατικά λειτουργικά συστήματα και βασικό λογισμικό κατά τη διάρκεια της κατασκευής.
2. Προγραμματιστές λειτουργικού συστήματος:
* Έλεγχος των πόρων: Το λειτουργικό σύστημα (OS) διαχειρίζεται το υλικό, την κατανομή πόρων όπως η μνήμη και ο χρόνος CPU σε διαφορετικά προγράμματα.
* αλληλεπίδραση με υλικό: Το λειτουργικό σύστημα λειτουργεί ως ενδιάμεσος μεταξύ του υλικού και του λογισμικού, επιτρέποντας στις εφαρμογές να έχουν πρόσβαση και να χρησιμοποιούν το υλικό.
3. Προγραμματιστές λογισμικού:
* Έλεγχος εφαρμογών: Οι προγραμματιστές γράφουν εφαρμογές λογισμικού που εκτελούνται στο υλικό και είναι τελικά υπεύθυνες για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται το υλικό.
4. Χρήστες:
* αλληλεπίδραση και προσαρμογή: Οι χρήστες μπορούν να αλλάξουν τις ρυθμίσεις, να εγκαταστήσουν νέα προγράμματα και να αλληλεπιδρούν γενικά με τον υπολογιστή με τρόπο που να επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται το υλικό.
5. Επαγγελματίες ασφαλείας:
* Έλεγχος πρόσβασης: Οι επαγγελματίες ασφαλείας εφαρμόζουν συχνά πολιτικές και μηχανισμούς για τον έλεγχο ποιος έχει πρόσβαση στο υλικό και τι μπορούν να κάνουν με αυτό.
6. Κυβερνητικές υπηρεσίες:
* Κανονισμοί και πρότυπα: Οι κυβερνήσεις μπορούν να θέσουν πρότυπα για το σχεδιασμό, την ασφάλεια και τη χρήση υλικού.
Συμπερασματικά:
Δεν υπάρχει ενιαίος "ελεγκτής" υλικού υπολογιστή. Αντ 'αυτού, είναι μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση διαφορετικών οντοτήτων, το καθένα με το δικό του επίπεδο ελέγχου και επιρροής. Η κατανομή αυτού του ελέγχου εξαρτάται από το συγκεκριμένο υλικό, το λειτουργικό σύστημα και την εφαρμογή που χρησιμοποιείται.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα