1. CPU (κεντρική μονάδα επεξεργασίας): Αυτός είναι ο εγκέφαλος του υπολογιστή. Το λειτουργικό σύστημα αλληλεπιδρά με την CPU για τη διαχείριση των πόρων του, συμπεριλαμβανομένων των καθηκόντων προγραμματισμού, της διαχείρισης της μνήμης και του χειρισμού των διακοπών.
2. Μνήμη (μνήμη RAM): Το OS χρησιμοποιεί RAM για την αποθήκευση του κώδικα και των δεδομένων του, καθώς και προσωρινά δεδομένα που χρησιμοποιούνται από τις εφαρμογές. Το λειτουργικό σύστημα είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση της κατανομής της μνήμης και την πρόληψη των συγκρούσεων μεταξύ διαφορετικών προγραμμάτων.
3. Συσκευές αποθήκευσης: Το OS αποθηκεύει τον δικό του κώδικα, καθώς και δεδομένα χρήστη και εφαρμογές σε συσκευές αποθήκευσης, όπως σκληροί δίσκοι, SSD και μονάδες flash. Διαχειρίζεται τον τρόπο με τον οποίο τα δεδομένα διαβάζονται και γράφονται σε αυτές τις συσκευές, εξασφαλίζοντας την ακεραιότητα και την απόδοση των δεδομένων.
Πέρα από αυτά τα τρία, η ανάπτυξη ενός λειτουργικού συστήματος βασίζεται επίσης σε:
* Συσκευές εισόδου/εξόδου (I/O): Το λειτουργικό σύστημα πρέπει να αλληλεπιδράσει με περιφερειακά όπως πληκτρολόγια, ποντίκια, οθόνες και κάρτες δικτύου.
* Διακοπές: Αυτά είναι σήματα από εξαρτήματα υλικού που διακόπτουν την τρέχουσα εργασία της CPU. Το OS χειρίζεται διακόπτει για να ανταποκριθεί σε συμβάντα όπως εισροές χρήστη, δραστηριότητα δικτύου ή σφάλματα υλικού.
* Διακοσία συστήματος: Το λειτουργικό σύστημα χρησιμοποιεί το δίαυλο συστήματος για να επικοινωνεί με όλα τα συνδεδεμένα εξαρτήματα υλικού, συμπεριλαμβανομένων των συσκευών CPU, μνήμης και I/O.
Το ακριβές υλικό Το χρησιμοποιούμενο θα ποικίλει ανάλογα με το συγκεκριμένο λειτουργικό σύστημα που αναπτύσσεται, την πλατφόρμα -στόχο του και τα χαρακτηριστικά που στοχεύει να προσφέρει.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα