Η συσκευή επικοινωνίας είναι υλικό ή λογισμικό;

Μια συσκευή επικοινωνίας μπορεί να είναι και υλικό και λογισμικό .

Εδώ είναι μια κατανομή:

υλικό:

* Φυσικές συσκευές που μεταδίδουν και λαμβάνουν δεδομένα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν:

* Μόντεμ: Μετατρέψτε τα ψηφιακά δεδομένα σε αναλογικά σήματα για μετάδοση μέσω τηλεφωνικών γραμμών.

* δρομολογητές: Άμεση κυκλοφορία δικτύου μεταξύ διαφορετικών συσκευών.

* Κάρτες διεπαφής δικτύου (NICS): Επιτρέψτε στους υπολογιστές να συνδεθούν σε ένα δίκτυο.

* Διακόπτες: Συνδέστε συσκευές σε ένα δίκτυο και διαχειριστείτε τη ροή δεδομένων.

* κεραίες: Μεταφέρετε και λαμβάνουν ραδιοκύματα για ασύρματη επικοινωνία.

* Δορυφόροι: Τα σήματα επικοινωνίας αναμετάδοσης σε μεγάλες αποστάσεις.

* Καλώδια οπτικών ινών: Μεταφέρετε δεδομένα χρησιμοποιώντας παλμούς φωτός.

Λογισμικό:

* Προγράμματα και πρωτόκολλα που διαχειρίζονται διαδικασίες επικοινωνίας. Παραδείγματα περιλαμβάνουν:

* Λειτουργικά συστήματα: Παρέχετε λειτουργικότητα επικοινωνίας, όπως οδηγούς δικτύου και πρωτόκολλα.

* Λογισμικό διαχείρισης δικτύου: Παρακολούθηση και έλεγχο της απόδοσης του δικτύου.

* Πρωτόκολλα επικοινωνίας: Καθορίστε τους κανόνες για την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ συσκευών (π.χ. TCP/IP, HTTP).

* Εφαρμογές μηνυμάτων: Επιτρέψτε στους χρήστες να επικοινωνούν μέσω κειμένου, φωνής ή βίντεο (π.χ. WhatsApp, Skype).

* πελάτες email: Διαχειριστείτε την αποστολή και τη λήψη μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

* προγράμματα περιήγησης ιστού: Επιτρέψτε στους χρήστες να έχουν πρόσβαση και να αλληλεπιδρούν με διακομιστές ιστού.

Επομένως, μια συσκευή επικοινωνίας είναι ένα πλήρες σύστημα που περιλαμβάνει τόσο το φυσικό υλικό και λογισμικό εξαρτήματα για τη διευκόλυνση της ανταλλαγής δεδομένων.