Τι χρησιμοποιούν τα Windows για τον εντοπισμό νέου υλικού όταν προσθέτετε συσκευές 95 ή 98;

Τα Windows 95 και Windows 98 χρησιμοποιούν τον αλγόριθμο εντοπισμού Plug and Play (PnP) για να ανιχνεύουν νέο υλικό όταν προστίθενται συσκευές. Αυτός ο αλγόριθμος έχει σχεδιαστεί για να αναγνωρίζει αυτόματα και να διαμορφώνει νέες συσκευές υλικού χωρίς να απαιτείται χειροκίνητη παρέμβαση από τον χρήστη.

Δείτε πώς λειτουργεί η Ανίχνευση PnP στα Windows 95 και Windows 98:

1. Όταν προσθέτετε μια νέα συσκευή :Όταν προσθέτετε μια νέα συσκευή υλικού στον υπολογιστή σας, όπως εκτυπωτή ή σαρωτή, τα Windows 95 ή Windows 98 την εντοπίζουν μέσω του αλγόριθμου ανίχνευσης PnP.

2. Απαρίθμηση και κατανομή πόρων :Τα Windows 95 ή Windows 98 σαρώνουν το σύστημα για να προσδιορίσει τη συσκευή και τις δυνατότητές της, μια διαδικασία γνωστή ως απαρίθμηση. Κατά την απαρίθμηση, το λειτουργικό σύστημα εκχωρεί τους απαραίτητους πόρους, όπως αιτήματα μνήμης και διακοπής (IRQ), στη νέα συσκευή.

3. Αναγνώριση συσκευής :Τα Windows 95 ή τα Windows 98 χρησιμοποιούν τις πληροφορίες αναγνώρισης της συσκευής, όπως το αναγνωριστικό προμηθευτή και το αναγνωριστικό προϊόντος, για να καθορίσουν τα κατάλληλα προγράμματα οδήγησης συσκευών. Στη συνέχεια, το λειτουργικό σύστημα αναζητά και εγκαθιστά τα κατάλληλα προγράμματα οδήγησης από την ενσωματωμένη βάση δεδομένων προγραμμάτων οδήγησης ή από ένα CD προγράμματος οδήγησης που παρέχεται από τον κατασκευαστή του υλικού.

4. Διαμόρφωση :Μόλις εγκατασταθούν τα προγράμματα οδήγησης, τα Windows 95 ή Windows 98 διαμορφώνουν τις παραμέτρους της συσκευής για να διασφαλίσουν ότι λειτουργεί σωστά με το λειτουργικό σύστημα. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη ρύθμιση παραμέτρων για τη συσκευή και την προσαρμογή των ρυθμίσεων του συστήματος.

5. Εκκίνηση και χρήση συσκευής :Αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία διαμόρφωσης, η νέα συσκευή υλικού προετοιμάζεται και διατίθεται για χρήση. Στη συνέχεια, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση στη συσκευή και να χρησιμοποιήσετε τις δυνατότητές της.

Η ανίχνευση PnP απλοποίησε σημαντικά τη διαδικασία προσθήκης νέων συσκευών σε έναν υπολογιστή σε σύγκριση με παλαιότερα λειτουργικά συστήματα. Εξάλειψε την ανάγκη για μη αυτόματη διαμόρφωση των ρυθμίσεων υλικού, διευκολύνοντας τους χρήστες να συνδέονται και να χρησιμοποιούν νέες συσκευές με τους υπολογιστές τους.