Μερικά από τα πρώτα στοιχεία υλικού προέρχονται από τους αρχαίους Αιγύπτιους, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν χαλκό και μπρούντζο για την κατασκευή εργαλείων, όπλων και κοσμημάτων. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν επίσης εκτενώς το υλικό και έκαναν σημαντικές προόδους στη μεταλλουργία. Ανέπτυξαν νέα κράματα, όπως ο χάλυβας, τα οποία ήταν ισχυρότερα και πιο ανθεκτικά από τον χαλκό και τον μπρούτζο.
Η Βιομηχανική Επανάσταση έφερε μια νέα εποχή καινοτομίας υλικού. Με την ανάπτυξη της ενέργειας ατμού και των νέων τεχνικών κατασκευής, κατέστη δυνατή η μαζική παραγωγή ειδών υλικού. Αυτό οδήγησε σε ευρύτερη διαθεσιμότητα υλικού και μείωση του κόστους του.
Τον 20ο αιώνα, η ανάπτυξη πλαστικών και άλλων νέων υλικών οδήγησε σε ακόμη μεγαλύτερη καινοτομία στο υλικό. Σήμερα, το υλικό χρησιμοποιείται σχεδόν σε κάθε πτυχή της ζωής μας, από την κατασκευή μέχρι τη μεταφορά και τα ηλεκτρονικά.
Ακολουθούν μερικοί από τους βασικούς λόγους για τους οποίους εφευρέθηκε το υλικό:
Για να φτιάξετε εργαλεία και μηχανήματα που ήταν πιο δυνατά και πιο ανθεκτικά.
* Για τη βελτίωση της αποδοτικότητας της παραγωγής.
* Για να γίνουν τα προϊόντα πιο προσιτά.
* Δημιουργία νέων και καινοτόμων προϊόντων.
Το υλικό έχει διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού και εξακολουθεί να αποτελεί ουσιαστικό μέρος της ζωής μας σήμερα.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα